Hissediyorum hala resimlerine bakarken gözlerinle kesiştiğini gözlerimin.Ama ne çare sadece bir hayalden ibaret gördüklerim. Büyük izler bıraktı senden sonrasında yaşadıklarım, gördüklerim. Cümlelerimi kurmamda belki de en büyük etkendir yaralarımdan arta kalanlardan biriktirdiklerim.

Korkuyorum bazen sırtımda zor zahmet tasıdığım heybemin boş çıkmasından... Sana ait geriye hiç birşey kalmamasından.
Sol göğsümün altındaki çaresizlik nişanemin mertebesi yükseldikçe karartıyor ruhumu derinden. hakikatleri örtmek için telafi edilemez yalanlar söylüyorum kendi kendime. sırf acım azalsın diye.
Yamalı tövbelerle bezenmiş geçiyor günlerim. tövbelerim de tutmaz oldu elini ruhumda hissetmeyeli.
Duvağı açılmamış bakire düşlerimi gönderiyorum hergün gittiğin yollara. Ezip geçiyor ama bakıp göremiyorsun.

Uzaklardan kulağıma gelen sesin cok cılız. daha dün bir kibrit çöpüyle dünyayı yakan adan şimdi ’’biraz hoşgörü’’nün arkasında çeperinden çıkamıyorsun.elimden birşey gelmior seni uzaktan seyretmekten başka.hayal edip silüetini gülüsünü görmekten başka...
iyi kal...