—Adın ne senin?

—Ahmet.

—Kaç yaşındasın?

—On yaşındayım.

—Nerde yaşıyorsun_

—Diyarbakır’da.

—Annen, baban nerde?

—Diyarbakır’da

—E,sen nasıl geldin buraya?

—Uçakla.

—Tek başına mı_?

—Evet, tek başıma geldim, bindim uçağa geldim.

—Ailen neden yolladı seni İstanbul’a? Çalışmaya mı?

—Hayır, gezmeye.

—Nasıl yani? burda nerde kalıyorsun?

—Barakada.

—Ailen nasıl yolladı ki o zaman seni buraya? Hem de çocuk başına, yalnız…

—Dayım var burada.

—O bakmıyor mu sana?

—Gece olmuyor dayım, ben de barakada yatıyorum.

—E,yemeği ne yapıyorsun?

—Sattığımdan yiyorum.

—Dayın neden ilgilenmiyor ki seninle? Hem ailenle görüşmüyor musun?

—(Bir süre duraksadı) Ailemle telefonda görüşüyorum.

—Ailen bilmiyor mu barakada kaldığını?

—Biliyor.

—Nasıl razı oluyorlar buna ki?

—…

—E, Diyarbakır’a dönmeyecek misin?

—Döneceğim, onun için bunları satıyorum, para biriktiriyorum. Çikolata satıp bunların parasıyla karnımı doyuruyorum arta parayla da selpak mendil alıp satıyorum. Sonra onun parasıyla da çikolata alıp satıyorum.

—Biriktirebilecek misin peki? Bu sattıkların yemeğine mi yetecek bilet parana mı?

—…

—Söyle babana gelsin alsın seni, madem burada sersefil olduğunu biliyor, nasıl durabiliyor ki orada?

—…

—Az önce de biri daha geldi sana benziyordu ve senin gibi aynı çikolatayı satıyordu, kardeşin mi?

—(Kısa süre duraksadıktan sonra başını hayır anlamına gelecek şekilde iki yana salladı.)

—Ama çok benziyordu sana.

—…

—Seni zorla mı çalıştırıyorlar?

—…





Geçen gün iş yerine gittiğimde iş yerine gelip elindeki çikolatalardan satmak isteyen bir çocuğun, sorularıma verdiği cevaplar bunlar…



İnanın ki geçen gün sabahtan akşama kadar iş yerindeydim ve sabahtan akşama dek kapıdan içeri çok sayıda dilenci ya da elinde çikolata kutusu, selpak mendil olan ve bunları satan çok sayıda çocuk geldi.



Bu çocuklardan bir tanesine yukarıdaki soruları yönelttim ve aldığım cevaplar beni pek tatmin etmedi. Bana göre bu çocuğu birileri zorla çalıştırıyor ve çocuğu korkutmuşlar ki çocuk çok çekingen tavırlarla ezile büzüle yanıt verdi ve yanıt verirken de çok düşünerek cümlelerini kurdu. Kendisinde pot kırmamaya dikkat eden birin hali hükümrandı.



Bu çocukları kullanan, halkımızın duygularını sömürerek yaşamını sürdürmeyi adet haline getirmiş olan vicdansızlara prim vermemek için sizlerden rica ediyorum bu çocuklardan herhangi bir şey almayın. Onlardan bir şey alınca onlara yardım etmiş olmuyorsunuz çünkü. Aksine onları kullananların ve ezenlerin ekmeğine yağ sürüyorsunuz farkında olmadan.



Sizler bu çocuklara acıyarak saf duygularınızla hareket ederek onlardan bir şeyler almaya devam ettikçe, onların sömürülmesine, ezilmesine, kullanılmasına vize çıkartmış oluyorsunuz.



Lütfen dikkat edelim buna.



Bu çocukların kullanılmasına izin vermeyelim.



Lütfen…