Bir tanem,
Bazı anlar sana bir nefes kadar yakın olduğum haldebazen aşılmaz engeller giriyor aramıza acımasızca.Aşılması imkansız sıra sıra dağlar.
Koşmak istiyorum bitimsiz bir sevinçle sana doğru.Koşmak sana ulaşmak.Tüm benliğimitek bu düşünce kaplıyor.Yıkmak istiyorum karşıma çıkan tüm engelleri bir bir.
Olmuyor bir tanem olmuyor.Sana ulaşacak dallarımı acımasızca kırıyorlar.Ardından gökyüzü kararıyorve simsiyah bulutlar kaplıyor her tarafı.Derken bir yağmur bastırıyor bardaktan boşanırcasına.Sana gelen yollarımı kapatıyor.
Söyle bir tanem, ne olur söyle.Ne zaman dinecek bu korkunç fırtına ? Ne zaman aydınlanacak gökyüzü ? Ve ne zaman dinecek bu yağmur ? Söyle ne olur söyle bana...
Hep Uzaktan birkaç satırla mı sesleneceğim sana.Göremeyecekmiyim bir daha zeytin gözlerini ? Ellerinin sıcaklığını duyamayacakmıyım avuçlarımda ? Bitimsiz bir özlemle doyasıya seyredemeyecekmiyim seni ? Bir hayal,bir anı bir yara olarak mı kalmaya mahkumsun kabimde...
Nasıl yaklaşabilirim,nasıl ulaşabilirim sana ? Ne olur söyle.Ölümle mi?Sensiz her gün bin kere ölüyorum inan bana.Yoksa acı,gözyaşı ve karanlıklarla mı ? Sensiz kaldıktan sonra,gözyaşından,acıdan karanlıklardan öte duyguları hiç tatmadım ki.
Yeter artık yeter bir tanem.Bir son diyelim yıllardır süren ayrılığa.Bir son diyelim tüm
şanssızlıklara.Ve hiçbir engelin bizi ayıramayacağını ispatlayalım tüm sevip ayrılanlara.Sonsuz sevgiler sana bir tanem...