Sevdiğim,aşk ölümsüz derler de inanmazdım.Sana olan aşkım öyle ölümsüzleşti ki;beynimdeki ve bedenimdeki bütün acılarımı silip atmışken;sadece aşkımızın varlığı,hala ilk günkü gibi tazeliğini korumakta, vücudumun bütün hücrelerinde sessizce dolaşmakta ve damarlarımın içinde dolaşan kanımın içinde hızlıca akmaktasın…

Bu sevgi kanı,yüreğimi öyle çalıştırıyor ki;aşkının bana kazandırdığı güçle,ilhamla ayakta durabiliyor;seninle nefes alıyor,seninle yaşama sarılıyorum adeta…

Aşkım, sana sevdalanmadan önce ruhsuz bir canlıdan farksızmışım, şimdi daha iyi anladım.O zamanlar, bütün nesneleri anlamsız bulur,yolda yürürken rastladığım kır çiçeklerine bile sadece bakar, geçer; onların, insanın yüreğinin derinliklerine kazandırmış olduğu ilhamından bile habersizdim… Ben ne aptalmışım, bunca yıllarımı boşa geçir mişim… Hiçbir güzellikten zevk almayan, tek bir canlı gibi sessizce yitip gidecek mişim…

Varlığına o kadar duacıyım ki;seninle hayat buldum,seninle yaşamanın önemini anladım,seninle birlikte çevreye karşı da duyarlı olmaya başladım…Artık kırlarda dolaşırken rastladığım kır çiçeklerine daha farklı bakıyor,onların kokusunda seni buluyor seninle özdeşleşiyorum be sevdiğim…

Sevdiğim,kara gözlüm,bir tanem,meleğim! Daha bir sürü sıfat bulmaya çalışıyorum ama ne kadar fazla da bulsam sen en güzeline layıksın be gülüm!…

Ah aşkım, ah!.. sana ne denli aşkla bağlansam da,senin için ateşlerde yansam,cehennemde kavrulsam da biliyorum ki;asla kavuşamayacağız!…Kavuşamayacağız!…İşte aşkımızın kutsallığı da buradan kaynaklanıyor…Kavuşamamak kavramından…

Seninle baş başa kalıp da ; o ulu çınar ağacının altında geçirdiğimiz kısacık zaman dilimini var ya…İşte o anı hiç unutamıyorum be gülüm…Karşımda çayını yudumlar,sigaranı yüzüme hafifçe üflerken hani bir de tatlı gülüşün vardı ya,hiç çıkmıyorsun aklımdan…Ben, sigara içene kızar,yüreğimden öfke kusardım karşımdakine…Ama sana basiretim bağlanmış,sanki ağzım kilitlenmiş,hiç içmediğim o merete “bir tane de bana verir misin ?” diyesim gelmişti de seninle karşılıklı efkar dağıtmak istemiştim…

Şimdi sen uzaklardasın…Bir daha gelemezsin bu limana…Belli olmaz...Belki de gelirsin be gülüm…Ansızın çıkar gelirsin ha…Ben de o zaman yalnızlığımdan kurtulur,seninle ölene dek mutluluk sarhoşluğu içerisinde kendimden geçerim…

Ah be sevdiğim!..Dünya böyle işte…Sevip de kavuşamamak,bin dert içinde yok olup gitmek böyle olurmuş demek ki!…

Bizim aşkımız,ölümsüz aşk…Sanki zincire vurulmuş yasak aşk…Ne yapsan faydasız…

Yaşadıkça bu fani dünyada;kavuşamasam da sana;benimle birlikte yaşıyorsun bedenimde…Ben seni unutamadım!...Sen de beni sakın unutma aşkım!...Sakın unutma!...