0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
955
Okunma
YaLnızLığın koLLarına attım yine her şeyi.. Uzattım eLLerimi tesLim ettim düşünceme takıLan her bir demi.. Uğrunda neLer yapacağını biLemediğim hisLerin yoğunLuğunu da kattım içine .. Bir kapının kapanış sesiyLe yankıLanan boşLuğun haykırışı açıyordu diğer bir kapıyı … Destur aLmak şöyLe dursun , fütursuz haLLerini de ekLeyerek misafirLiğe geLiyordu . Nezaketten bir duvar örüLmüş oLan kaLbine , inci tanesi kadar dahi hüzün kabuL etmiyordu … Mümkün müydü ? Yada mümkün oLması kabuL etme niteLiğimizLe mi değişebiLirdi ? Dirence seyirci kaLmak yerine direnci yoLdaş edinmeye ihtiyaç duyduğumuzu anLasak keşke.. BüyütüLmüş , süsLenmiş ama sonu oLmayan hayaLLer kiLidi vurur muydu açıLışLarına …?
