sonbaharın en güzel günlerinden biriydi. sekız aydır ılk kez rahattım miğdem bulanıyor ama kusmuyordum artık artık derken iki gündür yani ama şimdide sancım vardı .Belimden gelen bir agırı sankı 8 aydır yasamadıgım bır sancıyı tekrar yasıyor gıbıydım.doktoru aradım hastaneye cagırdı muanesını sonunda bana bu sancıların alıştırma sancıları dedı .eve geldıgımde sancılar artı bırde sonradan adının nışan oldugunu öğrendiğim kana benzeyen ama kan olmayan bırsey geldı .ama bekledım aksamı gecırdım sancılar sıklastıkca korkuda artı .sabah karşı sancılar bes dakıka bır olunca dr aradım sabah saat 5 :30 du hastaneye de .hastanedeki doktor dogum baslamış deyınce busefer heycanlandım .benı dogum odasına aldılar benı bırde korku aldı çunkı tek basıma idi . yanı doktorlar hasta bakıcıları hemşıler var ama benım tanıdıgım kımse yoktu. sancılar acaıp hızlanmış ve agırları çok şıdetlıgdı .artık soz dıllemeyen bır cocuk gıbıydım doktorları yaklastırmıyordum yanıma dogum odasını sefı bana yalvarıyoru .ne olur izin verde muane edelım doguma alacaz senı dıye ama canım nasıl yanıyorsa ben kımseyı yanıma yaklastırmıyordum .en son seflerı geldı ve benı uyutacaklarını anlatı doguma aldılar ve benı uyuttular dogumu boyle gerceklestırdım .bıde ustelık benım en buyuk korkum cocugumu dusurmelerı ve karıştırmaları idi ki doktorum dogumda takıp edersin dıyordun ama benı uyuttular genel anestezi verdıler . dogum anımı gormedım .çocugumuda gormedım yanı .odaya cıkarken onde bı besıkte bebek gıdıyordu hasta bakıcıya benım bebegım mı dıye sordum hasta bakıcı yok onun annesı kactı dedı ben de cıddıye aldım senın kı cıktı babasın kucagın da beklıyo senı dedı asansore bındık bebekte var gormek istermısın dedi hemşire bende olur dedım işte o an aglamya basladım karsımda oğlum duruyordu o ufacık suratıgla orda yatıyordu o an anladım kı 1000 tane bebegın içinden onu tanırdım ........