Sözlük anlamı Allah’a verdiklerinden dolayı duyulan minneti dile getirmek olan şükür, ahlâki bir kavram olarak yapılan bir iyiliğin kadir kıymetini bilip makbule geçtiğini dile getirmek, iyilik edeni övmek nankör olmamak demektir.

Kul kendisini yaratıp rızıklandıran, koruyup gözeten, Rabbinin bu lütfuna karşılık olarak şükreder. Şükür bir başka anlatımla kulun Rabbini yücelterek övmesi de demektir.

İnsanın Allah’a şükretmesi demek O’na duyduğu minnete teşekkür etmesi anlamına da gelir, bir bakıma. Ama asıl şükür verilen her türlü nimeti yerli yerinde kullanmakla olur, olmalıdır.

Allah’ın verdiği her nimetin şükrünün kendi cinsinden olması, şükrün değerini arttırıcı bir unsur olarak görülmeli ve buna göre davranılmalıdır.

Örneğin: Verilen zenginliğin şükrü bu zenginlikten ihtiyacı olanlara payını vermekle olur. Sağlığın şükrü, beden ve ruhu haramlardan sakınmakla, hayatın şükrü onu Rıza-i İlahi’ye uygun bir biçimde yaşamakla...

Şükretmek aynı zamanda nimetin artmasına da vesile olur. Allah ” Hani Rabbiniz şöyle duyurmuştu: Andolsun, eğer şükrederseniz elbette size nimetimi artırırım. Eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir.” (İbrahim,14/7) diye buyurmuştur.

Bir kimsenin yapılan bir iyiliğe karşı, iyiliği yapana teşekkür etmesi, ahlâki bir sorumluluk ve hatta bir görevdir. İyilikte bulunanı övmek ve ona dua etmek de bir tür teşekkürdür. İnsanlara teşekkür etmesini bilmeyen ya da yüksünen biri Allah’a da şükretmeyi bilmez.

Bakara suresi 172. ayeti kerimesinde Allah kullarına “Ey iman edenler! Eğer siz ancak Allah’a kulluk ediyorsanız, size verdiğimiz rızkların iyi ve temizlerinden yiyin ve Allah’a şükredin.” (2/172) diye buyurmaktadır.

İnsanoğlu kendisine bağışlanmış olan sonsuz nimetlere karşılık olarak Yaratıcısına şükretmeyi, şükredebilmeyi kendisine verilmiş büyük bir ödül olarak görmeli ve ona gerekli olan değeri vermeyi bilmelidir ki ancak o zaman yaratılış amacına hizmet etmiş olsun.

RECEP AKIL