Durdu sanki dünyam kelimelerim anlamsızlaştı eski benden daha kötü bir ben oldum sadece güldüğünde mutlu olur oldum. Yine yeni bir başlangıç belki ama benimkisi hüzünlü bir sona ilk adım.elimde değil düşünememek hayatıma girdiğin andan beri sanki bu bendeki ben ben değil peki ya kim? Bu kalp bu ruhta bana ait değil sanki çünkü hissetmez oluyorum sen yokken onları yapamıyorum söz geçiremez oldum ikisine de dinelmiyorlar artık ya inceldiği yerden kopacak yada sensizliğe dönü cem içimde. Bunlar tatlı bir anı kalacak belki bende kalbimin ve beynimin en güzel yerinde . sadece kurduğum hayallerim ile yet incem içinde sen olan ama hayatımda olmayan senle. Durduramıyorum zamanı cesarete edip soramıyorum sana ne düşüyorsun diye. Bu rüzgar beni savuruyor atık hiç bilmeğim bir yererle tutunamıyorum.. geçemez oldum senden çözemez oldum seni iyice kaybettim umutlarımı.. Ah desem iç çeksem de faydası yok eskiden kısa cümlelerim vardı anlamlı ama artık hiç konuşamaz oldum varım yoğum gözlerim oldu ya onlar konuşur yada onlarda susar oldu en büyük umutsuzluğumu mutluluğumu onlar anlatır oldu sana . artık gözlerine her baktığımda kaçırır oldun benden neden ? istesem de yapma diyemiyorum sana bi şey söyle son versinler ağlatmaktan artık yada al sende kalsınlar hep . yanına olmak uzakta olmaktan daha huzur verici. Durma bakma bana öle hissedemiyorum belki acıyorsun bana belki dalga geçi yorsun ama bu ben ben değilim artık sadece sen oldum…