40 küsur yıldır yaşadığım kent olan Uzunköprü, tabii ki doğup büyüdüğüm İstanbul’un sosyal yapısına pek uymuyordu. 15 sene kadar önce kalbimin teklemesinden ötürü mecburen pasif bir yaşama geçmek mecburiyetinde kaldığımda, en büyük sorunum günlerimi nasıl değerlendireceğim endişesi üzerine idi.Yazma olayını keşfettikten sonra, yaşamıma renk katan, hayal dünyasında gezintiler diyebileceğim bu uğraş beni bambaşka bir insan haline getirdi. Karakterimde büyük bir değişiklik yaratan bu olay sonrası, aynen milat gibi, yazma olayından önce ve sonra diye hayatımı ikiye ayırabilirim. Çocukluğuma kadar dayanan asabi yapım bu terapik meşgale sonucu inanır mısınız, tamamen değişti. Daha bir hoşgörülü oldum. Şimdi olaylara daha soğukkanlı bakabiliyorum.
Yazar, öyküde yarattığı karakterlere hayat verir. O kişiyi mutlu ve mutsuz etme yetkisi ile kendisini ilahi bir güç kazanmış gibi hisseder. Bütün sihir klavyenin üzerinde dolaşan parmaklarındadır sanki. Alkış ve takdirler ve de imza kuyrukları başlayınca ben neymişim be abi kompleksine kapılır. Bu onu biraz narsist bir tip haline getirse de artılar eksilerden kesinlikle daha fazladır. En azından yaşadığı çevrede ayrıcalıklı biri olur.
Tüm bunları yazmaktaki gayem tabiî ki kendimi methetmek için değildi. Amacım şu an bir çok site dostlarının ulaşmış olduğu ve diğerlerinin de ulaşabilecekleri güzellikleri anlatıp sizlerde bir doping etkisi yaratmak.
Yazmaktan asla vazgeçmeyin sevgili dostlar. Unutmayınız ki, bir sonraki yapıtınız bir öncekinden mutlaka daha iyi olacaktır. Tanrı hepinizin yolunu açık etsin.