hayranlıkla izlerken seni uzaktan birde yanımda bulmanın şaşkınlığını yaşarken şimdi içimdesin ama daha sen ne olduğunu anlamadan hiçbir şeyden haberin olmadan büyüdün içimde sen değil çoğu insan bilmezken şimdi içimde kocaman bir kentim var içi senle dolu olan ve ben bu gerçeği senden bile saklarken sen sadece gördüğün kadar sanırken her şeyi sadece bu sefer atık gülmek isterken sende sakladıklarım gün yüzüne çıktı. aslında içimde ne kadar da masumdular senin haberin yoktu onlardan bense sadece sustum ne kadar canımı yaksa da gerçekler sustum şimdi bile konuşmak zor geliyor sana karşı kelimeler boğazımda takılıyor çıkartmak istemiyorum onları
sende güçlü olmaya öğreniyorum senin haberin olmadan.... ama yinede olmadım çok güçlü bir gerçeği söyledim sana ama artık daha güçlü olmak zorundayım
ilk defa içimdekileri saklamak zorunda hissediyorum... ve şunu söylemek istemiyorum kendime sende "keşke söylemeseydim" ama artık zamanı gelmişti içimdeki duygular içimdeki fırtına canımı yakar olmuştu vücudum çoktan isyanlara başlamıştı bense onu susturmak için her yolu denedim en sevmediğim yolu bile olmadı daha çok sanki büyüdü her şey ulaşılacak yolları tekrar açtım sana kaçmak değil kovalamak istedim seni bu sefer... ama şuan o mesafeyi ayarlamaya uğraşıyorum daha fazla kovalarsam seni kendimden uzaklaştırmaktan korkuyorum kaybetmekten benden sıkılmadan korkuyorum... istemediğin bir konu hakkında senle konuşmamak için bazen saçmaladığımı bile hissediyorum...bana ne olduğunu bilmiyorum bir platonik aşkın adı artık tek taraflı oldu ve susuyorum kendimi susmak zorunda hissediyorum.. bir yanım artık yeter dese de diğer yanım bir o kadar susturuyor beni... kendimi olumsuz olacak her şeye hazırlıyorum çünkü öle olacağını biliyorum içimdeki son umut parçalarını zaten harcadım sana karşı olan duygularımı sana sunarak şimdi avucumda kalan en büyük umudum zaman... ne yalan söyleyeyim onda hiç umdum yok... bunu sana neden yazdığımı hiç bilmiyorum sustuklarımı sana iletecek belki yüzüm olmadığı için yazıyorum ama emin ol hayatımda uzun zaman sesiz kaldığım tek insan ve en çok kaybetmekten korktuğum en büyük suskunluğumsun....