Su içmek için kalkan Zehra, merdivenin son iki basamağında ayağı tökezleyip düşmüştü..Zehranın feryadına bütün ev halkı ,ayağa kalktı..babası ve Elif hemen Zehrayı hastaneye götürdüler..Neyse ki üzülecek bir durum yoktu..Rapor almışlar,birkaç gün evde dinlendikten sonra okula gidebilcekti..Bu sabah herkeste bir başka heyecan vardı..Memleketten Hasibe teyzeleri ve kuzenleri Meltem gelecekti...Hasibe teyze köylük yerde çok ezilmiş,azimli oturaklı hanım bir kadındı..Ama ya kızı Meltem öylemi cıvıl cıvıl hayat doluydu ..Bu zamana kadar okumanın lafını ettirmezken,birden bire okuma isteği belirmiş..AÖF ye kayıt yaptırmış.Teyzesine gelirkende kitaplarını yüklenip gelmiş..Yaş olarak Şehriban,la aynı yaşta sayılırlardı..
-Şehribancığım beni çalıştırırmısın..Bana ancak sen yardım edersin,nolur nolur diye yalvarmaya başlamış..Peki demek zorunda kalmış Şehriban..Karşısında okumak için bu kadar azimli istekli birine hayır demek olurmuydu hiç
-Peki ilk önce hangisinden başlamak istersin, diye sordu ,Şehriban
-İngilizce ,en çok ingilizceyi merak ediyorum dedi
-Peki en çok neyini merak ediyorsun
-Sayılar bana ilginç geliyor,ne olur sayılardan başlayalım .dedi .Meltem
-Peki benim söylediklerinmi iyice dinle ve tekrar et dedi ...Ama ne yapsa Meltem,in dili dönmüyor.Deniyor,bi daha yok olmuyur niye beceremiyor sorun ne niye Şehriban söylüyorda o söyleyemiyor ,yok ne yapsa dönmüyor dili daha beter oluyor o söyleyemedikçe uff ladıkça odadaki herkesi gülme krizi geliyor.Ona gülmelerine rağmen pes etmiyor Meltem yok yok olmuyorrr diye çılgına dönüyor aynı anda herkeste gülüşmeler.Evde herkes gırla gırgır..Herkesin dikkatini çeken bişey daha oluyor..Şehriban uzun bir aradan sonra ilk defa gülüyor..Herkesin içine bi su serpiliyor..

Elif ile Ayhan arasındaki yakınlaşma farklı bir boyut oluşturuyor..Elife göre daha ağırbaşlı olan, Ayhan, Elif,in çocuksu ,saf ve kendine özgü esprileri karşısında gülüyor..Bazende öyle hiç beklenilmeyecek konuşmaları karşısında ,şaşkına dönüyor..Sanki ,Elif,te bir kaç kişilik var.Bazen yürüyüşe çıktıklarında veya bir bank,ta oturduklarında bile..Elif,in hayal gücüyle,sanki dünyanın dört bir yanını geziyorlar.Yada en güzel köşklerde şatafatlı zengin hayatı yaşıyorlar...Ufacık bir çakıl taşına bile öyle anlamlar ,öyle şekilden şekile sokuyorki..Ayhan onla beraberken,yeni doğmuş bir bebeğin kah gülerken kah ağlarkenki hallerini yaşıyor..Nasıl bir muammadır Elif, çözemiyor..Elifin,de Ayhan,a karşı duyguları hiç farklı değil...Öyle hayranki duruşuna ,efendiliğine..Sorduğu her bir sorunun karşılığını hemen alabilmesine seviniyor.Ne çok biliyor,hiç düşünmeden cevapları veriyor..Bilgisine konuşmasına hayran...Biliyorki okumaktan öte şeyler var..Okuduğunu kafasına beynine öyle bir hapsediyorki,binlerce cümleye, binlerce cümle ekleyebiliyor..Bazen Ayhan beni haketmiyor.Benim bilgi sandığım , daha henüz dibini bile doldurmamışken,önünde engel oluşturmak istemiyor..Bazende uzaklaşmayı düşünsede,kendini öyle bir kaptırıyorki,gerçekten ayrılmışlar gibi ,gözyaşları döküyor..
Elif,in gözyaşları..Öyle içten hıçkırıklara boğuluyorki...Yüreği yangın yeri.Kafesten çıkmak için mücadele veren kuş gibi kanat çırpıyor...Midesine giren kramplar ..iştahıhı azalması ,sürekli Ayhan,ı düşünmesi,ondan vazgeçememesi...yoksa....yoksa.....?
İki haftalık bir çalışmadan sonra Meltem,de gözle görülebilecek değişmeler oluyor..Bu Meltem,in hoşuna gittiği kadar ,Şehriban,ında hoşuna gidiyor..Ne kadar azimli kız diyor Şehriban, Meltem için...
Meltem,in şakacı güleryüzünün aydınlığı,Şehriban,a yansıyor..Onunda artık evde kahkahaları duyuluyor...Hüzünlendiği zamanlarda yine ağlıyor ama Meltem buna pek fırsat vermiyor.Hep yanında .hep gülümsüyor,hep birşeyler sorarak onu hüzün tarlasından çıkartmaya çalışıyor... Bir gün Meltem
-Hadi Şehriban ben çok sıkıldım..biraz hava alalım .dolaşalım olurmu...Uzun zamandır eşikten dışarı çıkmamıştı Şehriban, biliyorduki Meltemi , onsuz çıkmayacaktı..
-Peki nereye gitmek istersin diye sordu Şehriban...Meltemde
-Ben çok ama çok kitaplarım olsun istiyorum...Beni kitapların çok olduğu yerlere götür diyor.
-Bugün geç oldu senle yarın erkenden çıkar,Cağaloğluna gideriz dedi...Akşam yemeğini beraber hazırladılar..Herkes sofradayken telefon çaldı....