Dün yine aşkı kovdum yüreğimden.
_Gelme.. dedim.. bir daha uğrama bana..Bırak küllerini ve git dedim..
Kaldı külleri yüreğimde...
yüreğimi kovdum bedenimden
_gitmem dedi..
Aldım bir bıçak elime:
_ keseceğim seni dedim
_kesemezsin bu aşkın külleri bende..dedi
kıyacaktım kıymasına ama bu aşkın küllerine kıyamadım
beynime dedim
_git bedenimden kovuyorum seni...
_gitmem...dedi
aldım bıçağı elime
_bak saplayıveririm..dedim
_yapamazsın..dedi
_aşk gitti gitmesine ama hatırası bende... dedi
_kıyacaktım kıymasına ama bu askın hatırasına kıyamadım
olmadı gözlerimi kovdum bedenimden
_gitmem...dedi
_bak söküp atarım seni...dedim
_yapamazsın..dedi
_aşk gitti gitmesine ama hayali bende dedi
_bu gözlere kıyacaktım kıymasına ama bu aşkın hayaline kıyamadım
en son dayadım bıöağı şah damarıma
_bitsin artık bu ızdırap dinsin bu yangın,kesecegim seni...dedim
_kes..dedi hiç itiraz etmedi
tam kesecektim ki:
_dur...dedi
_YA ÖLMEZSEN

sonra usulca bıraktım bıçağı elimden ve oturdum ağladım...
askı kovmak kolaymıs
fakat izlerini silmek için bu candan vazgecmek gerekirmiş ANLADIM