Her bir paket sigarayı açışımda sen varsın..
İçinden bir tane çekişim, dudaklarımla buluşturuşum ve yakışım..
Dudaklarım dudaklarınla sadece sigaralarda buluşuyor.
Seni sadece bir sigarayla yakabiliyorum..
Yüreğini sadece bir sigara gibi tutuşturabiliyorum..
Ellerim titriyor dudaklarımla dudakların birleşirken.
Ateşin nevri dönüyor dudaklarımdaki seni görünce..
Cayır cayır yanmak ve yakmak istiyor seni..
İzin veriyorum..
Yanarken seni izliyorum sonra uzaktan..
Her nefesimde sen doluyorum..
Seni çekiyorum içime buram buram..
Gözlerimi kapatıp titriyorum sen bedenimi tanırken..
Çektikçe gözlerin geliyor aklıma..
Beni sevemeyen uzaklarına dalabildiğim gözlerin geliyor..
Sen yüreğimle beraber tutuştukça ben ağlıyorum..
Sana, bana..
Arasında o kadar basit bir ‘ve’ bağlacını kullanamadığım bize..
Ama en çokta sana.. Yüreğine.. Adam oluşuna.. Söz verişine..
Sonra bana.. Sana aşık olan küçük yüreğime.. seni arayan manasız gözlerime..
Bazen de sana yanışımı bilmeyişine..
Bana baktığında ölen bir yürek göremeyişine.. Yani bana bakarken kör oluşuna..
Sonra.. İşte sonra bir sigara, bir sigara daha..
02.16
14 Ekim 2009