Emine Nine
_Bire zalım oğlan ne geldiğin belli ne giddiğin dedi emine nine.

Osmanlının son dönemlerinde göçebe olarak yaşayan şimdilerde K.Maraş ın Kürtül kasabasında yaşayan kabilenin meşhur kör ebesinin asi kızıydı Emine. Anası bir asırı devirmiş üç padişah sekiz cumhurbaşkanı sayısız muhtar görmüştü. Henüz yaşı çok küçükken havuslardan hanifiye vermişlerdi onu. Onun için erkek gibi kadın denilirdi. Muhammed e hep senin nenen var ya diye başlayan cümlelerle erkekleri dövdüğü günler anlatılırdı. Hatta camızlardan memmedi bağda odunla kovalaması dilden dile dolaşırdı. Armut dibine düşer derler ya torunu muhammed de bir o kadar tombik yaramaz kızdığında da bir o kadar da asileşen bir çocuktu.

_ Ya gene dedi Muhammed.
torunun huysuzluklarını bilen ninesi ikinci cümleyi tahmin etmekte zorlanmadı
.
_ soğukluklu aşgatmacı yapmamışsın. Bir daha gelmem haaaa dedi serzeniş dolu.

Sogukluk Anadoluda kendiliğinden yetişen bir bitkidir. Büyükşehirlerdeki hipermarketlere olan yolculuğunda semizotu adını alıyordu. K.Maraş a yirmi Adanaya yuz kilometre mesafadeki Türkoğlunda agustos akşamında buzlu bir soguluklu aşgatmacı dünyalara değerdi. Hele bir de üstüne yapılan çayın yanında tarhana varsa değmeyin keyfine.

_ hüs bire dedi emine nine. Önündeki ye Allahıga şükür ed diye ekledi.

Muhammed bir yemege bir nenesine bildik bakış fırlattı.

Nene yaşlanmıştı artık. Eskisi gibi değildi artık. Halısını almıştı ve yolun sonuna yakın olduğunu hissediyordu. Beli kamburlaşmıştı. Şu Muhammedinde mürüvvetini görme derdindeydi ölmeden önce. Muhammedin yemegini bitirdiğini gördü. Bildik duasını ederek Allaha olan bağlılığını gösterdi.

_Allahım verdin yedik vermezsen ne yerdik dedi usulca