Sana ölesine bağlanmışımki zalim yüreğinin kafesinden çıkamıyorum.bir kuş misaliyim güçsüz,tutsak ve bir okadarda beklemeli...Seni sadece seni beklemekli.Seni hayal ediyorum gözüm ateşe dalıyor çevrem sise bürünüyor ve yine sana ulaşamıyorum.Oysa bir zamanlar sevgin çorak gönlüme rahmetler misali yağardı taşlar bile yakuta dönerdi sanki senin o kuvvetli sevginle.Ruhumu sürükleyen bi nehirdi gözlerin ve ruhum yüzerdi senin gözlerinde.Bu düş çok uzun sürmedi.Bu düşten uyandığımda benliğimiayrılığın getirdiği bir üzüntü can çekişme kaplamıştı.Zamanımı unutulacak olan bir yolda harcamış olmanın üzüntüsü vardı ve yaşayan kıymetli olan , korunmaya değer hiç bişey kalmamıştı elimde. Sadece kıyıya vurmuş bir gemi kalıntısı gibi yanlızlık ve terkedilmişlik kalmıştı elimde...
OYSA ALIŞKANLIĞIM SEVDİĞİM DELİ YANGINIMDIN...
Alışkanlığın anahtarı kaybolmuş bir kelepçe gibi kollarımda;kurtulamıyorum.Yağmurlu ve yokoluşunun ilk gece yarısında yazıyorum bunları.Acılarım hüznün tezgahında dokunurken yağmur yerine umutsuzluk yağıyordu kederle yıkadığım caddelere.Bu boğulduğum simsiyah karanlıkta ne kadarda kükresem,bağırsam kimse duymuyor beni;sadece tutusak ettiğin mahzende yankılanıyor sesim nefesim.Senden sonra hangi kapıyı çaldıysam arkamda yalnızlığımın hınzır uğultusunu duydum.acınası bir tutkunluğun esiri oldum.Hatırlarmısın bizim aşkımız gökkuşağı gibi rengarenkti.oysa şimdi bütün renkler aynı hızla kirlendi gözümde ve geriye simsiyah yanık bir görüntü kaldı.GECEYİ KOYNUMA HER ALDIĞIMDA KENDİMİ YAKIYORUM VE KENDİMİ HER YAKIŞIMDA SENİDE SONSUZLUĞA ASIYORUM YANGINIMLA.Gel ellerinle topla yerlere dökülmüş hayellerimi çıkar beni attığın bu matem kuyusundan.Gel bu sefer senden istediğim tek şey gözlerinin esiri olmuş yüreğim...
DEDİM YA SANA SENSİZLİĞİ YAZIYORUM...
DİNLEEE......
Senin tutsağın olmuş yüreğimin sesidir bu;
seninleken var olduğunu hissettiğim kalbim;senden sonrada yalnız sen diye atıyor.Benim aşkımın limiti ssadece beraber olduğumuzda değildir.Senden sonrada seninle olmak seni sen yokken bile yaşatmaktır...