Eskilerde Allah mustahakını versin diye bir deyim vardı.
çok güzel bir anlamı var.
Allah neyi hak ediyorsan onu versin demektir.
Bilen bilir. Açıklamam bilmeyen gençler için. Bu bir duadır. Beddua değil.
İslamda beddua yasak gibidir. ‘’Şüpheden uzak durun’’ kuralına göre, yasaktır.
Çünkü yapılan her dua önce duayı yapana gelir. Allah’ın cc. âdeti böyledir. Bu değişmeyen kaideye Adetullah denir.

Eğer beddua ettiğiniz kimse gerçekten hak ediyorsa, ona da uğrar, size de.
Eğer karşı taraf hak etmemişse (gerçekte, biz bunu asla bilemeyiz. Çünkü ameller niyetlere göredir. Niyet okuru olmadığımıza göre burada da şüphe vardır ve kaçınmak gerekir)yalnız biz zarar görürüz.

O nedenle yine eskiden ’Allah ıslah etsin. Allah hidayet versin ’gibi dualar edilir veya yukarıda belirtildiği üzere’ Allah mustahakını versin ’denilirdi.
Mademki laf açıldı Mevlevi adetlerinden bir hikâyecik; ağızdan çıkan her kelimenin dua nitelikli olduğu kabul edilir; az konuşmak önerilir. Ayrıca zorunlu konuşmalarda da en olumlu kelimeler seçilir. Örneğin; ışığı yak denilmez. Yakmak kemalde bir esmadır. Çok anlamlıdır.
Yerine ışığı uyandır denilir. Işığı kapat, ya da söndür yerine ‘’ışığı dinlendir ‘’denilir.

Hz Mevlana buyurur ki; bu âlemde yani dünyada olabilecek her bir olay için misal âleminde sayısız ihtimal uyur. Siz ağzınızdan çıkardığınız lakırtılarla o ihtimalleri uyandırırsınız. Güzel kelimeler(anlam yönünden demek istedim. Çünkü kelimenin güzelliği anlamında gizlidir)söyleyin ki güzel ihtimaller uyansın. İnsanın kaderine müdahalesi buradadır; buyurur.
Bu açıklama aslında bir hadisi şerifin tefsiri niteliğindedir.’Bir organınıza sahip olun, cennetinize kefil olayım’ buyuran Rasuli kibriyaya sordular: hangi organ ya rasülullah. O, mübarek eliyle kendi dilini tutarak , ‘’diliniz’’ , buyurdu.
Bir de atasözü hatırlatıp bitirelim.
’Dilim, dilim;
Sen ettin beni
Dilim dilim.