O bana dedi ki;
__Bu cümleye bir yazı yaz ve bana yolla. Bakalım ne kadar iyisin?

"Hayat avuçlarımın içinden kayıp gidiyor, zamanı ne durdurabiliyorum ne de geri alabiliyorum, sadece nefes alıyorum hepsi bu.."

Gitgide ben olan o. Ya da o olan ben. Hangimiz kimiz bilmiyorum. Kısaca biz diyorum.

Bunu bana o dedi;

__Bazen hayat bana çok manidar bazen kindar. Bense bu hayatın içinde sadece nefes alıp, mutlu olmaya çalışıyorum. Mutluluk ise, toz bulutu misali bir bakıyorum yanımda, bir bakıyorum çok uzaklara gidiyor. Ben gene nefes alıp burada öylece bakıyorum. Hayat bu olsa gerek, buna yasamak denirse; evet ben hala yasıyorum. Yaşamak hevesli, yaşamak hırçın ama sevdiğinin gözlerinin içinde kaybolmak, bak işte bu bence bir ömre bedel. Bence sevmek sevilmek; işte hayata tutunmak buna denir.


Bunu bana o dedi;

_Okyanus ortasında küçücük kalmış bir tekneden farksızım, ilerliyorum ama yerimde de sayıyorum. Bazen yol alıyorum, bazen bir fırtınaya kapılıp başladığım yere dönüyorum. Sanki bir ceviz kabuğunun içine hapsolmuş gibi.

Bunu bana o dedi;

_Yanlış bir zamanda dünyaya geldim, ya yüzyıllar önce ya da yüzyıllar sonra gelmeliydim bu dünyaya. Bu yaşadığım zaman benim zamanım değil. Kendimi çok kötü hissediyorum. Ama müebbet bir tutuklu gibi kalmıştım bu zamanda. Bu zaman dilimine sıkışmış, ne günü yaşayabiliyor ne de geçmişe dönebiliyordum. Gelecek ise büyük bir muammaydı. Zaman beni içine almış beni yaşıyordu. Bir terslik vardı.

Bunu bana o dedi;

_Kontrol edemediğim,yaşamaya mecbur olduğum ve "koca bir hayat" dediğim bu "zaman", dünyanın ilk kurulduğu günden, son gününe dek geçen bu zaman göze alındığında ne kadar küçük değersiz ve anlık.. tıpkı bir gün ömürlü kelebekler gibiyiz hayatta..

Bunu o’na ben dedim;

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine… Diyerek Nazım’dan alıntı ile başladım.

Sustum. Sonra gözlerinin ta içine baktım. Sevgiyle, hasretle… Yaşamak nefes almaksa eğer, aldığım her nefeste varsan ben yaşıyorum dedim.

Nefes alıyorsam varlığına, bir tutam sevgi ektiysen yüreğime, hayatı yüreğimde seninle paylaşıyorsam eğer, sen nefesimde var oluyorsan ben bu hayatı yaşamayı seviyorum.

Ben seni sevdiğim müddetçe nefes alıyorum demektir.

Hayat ellerimin arasından akıp gidiyor ama yapabildiğim en güzel şey seni solumak.
Gerisi detay.

Yanlış zamanda yanlış yerdeysem bu bizim suçumuz değil. Yaşanması gerekiyorsa bu hayat, bu zaman dilimine mahkum olmuşsak; bir nefes vereceksek aşk dolu olsun. İçinde sen ol, ben olayım. Biz olalım hayat varsın aksın gitsin.
İçinde kaybolayım.