3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
878
Okunma

Ateş,su, ve ahlak bir yolda buluşmuşlar.Tanıştıktan sonra bir muhabbete tutuşmuşlar.Başlamışlar kendilerini tanıtmaya.
Ateş başlamış söze.
Bendeniz ateş: Ben demiş aşığımdır kimi zaman karanlıklarda,kimi zaman soğuklarda ısınmaya sebebim.Kimi zaman güneşim,kimi zaman bir kor parçasıyım yakarım hoşuma gitmediğinde önüme ne gelirse.Çok iyiyimdir.Benden çok kere istifade edilebilir der ve ekler ateş.Fakat bir sinirlenirsem yakarım etrafımda ne varsa kimi zaman yangın olurum ansızın yakalarım en boş anlarda .Onun için benimle aranızı iyi tutun.
Su başlar söze
Bendeniz su: Hayat kaynağıyımdır.Yokluğum çok kötüdür.Ben olmazsam yaşayamaz mahlukat.Her hayatta ben varım.Benim olduğum yerdedir hayat.Sonra başlar ateşin yaptığı gibi zararlarından bahsetmeye.
Fakat der ben bir kızarsam sel olurum bazen,bazen bir fırınayla gelirim ne varsa yutarım.Onun için benimle aranızı iyi tutun.
Sıra gelir ahlaka
Bendeniz ahlak: Hayat düzeninde benim yerim başkadır.Benim hiç bir kötülüğüm yotur.Kimseyide tehdit etmem.
Sonra ateş girer söze
ben bu arkadaşlığı çok sevdim der.Hani olurda bir gün birbimizi kaybedersek nasıl buluşacağız diye sorar.
Su derki beni kaybederseniz eğer; bir yağmur gördüğünüzde kaçmayın yaklaşın ben orada olurum.
Ateş derki beni kaybederseniz eğer; bir duman görürseniz,bir sıcaklık hissederseniz hemen gelin ben orada olurum.
Sıra gelir ahlaka söylediği söz çok manidardır.
Siz siz olun beni sakın kaybetmeyin.
EĞER BENİ BİR DEFA KAYBEDERSENİZ BİR DAHA BULMANIZ MÜMKÜN OLMAYABİLİR.........