Yürürken toprak yolda,
Dedim, bir keçiye " Merhaba,"
Melül melül gözleri,
Baktı anlamak ister gibi,
Çoban teyzenin besbelli...
Çoban teyzeyi birazcık
Mutlu etmek için bilmem n’etmeli!?...
Dedim,"Nasılsın birazcık iyi olabildin mi bari,"
"Gulağımın ağrısı geçdi emme, öksürüğüm duruyo gari..."
"Bal yok mu, karıştırıp içsen süte,"
"Bal mal ne gezer bizde,"
"Gidip eve bir bakayım da,
Biraz bal getireyim varsa..."
Boğazı rahatlatacak bir spreyle,
Biraz da bal koyup bir poşete,
"Bu kadına, bir çiçek veren de olmamıştır ömründe," deyip de,
Bir papatya demetiyle, döndüm tekrar geriye
Dedim; "Al bu balı sıcacık süte karıştırıp iç de,
Rahat uyu bu gece,bu çiçekleri de koy bir bardağın içine..."
Değer gören insanın memnuniyetiyle,
Gülümsedi,"İnşallah, görüşürüz seneye,
Belki olabilir bir hediyemiz de..."
"Yok canım, hediye olmasa sanki ne,"
"Biz burdayız seneye de, siz de gelirseniz görüşürüz gene,"
"Nasip inşallah geliriz, gelirsek görüşürüz,"
"Selam söyle evdeki ahaliye de...."
"Söylerim, yük mü olacak üstüme...."
Birazcık olsun bir insanı, mutlu edebilmişimdir belki diye,
Gülümseyerek döndüm eve,
Biz insanoğlu, yediden yetmişe,
Muhtacız hep sevgiye

10. 07.07
P. METİN