Memleketin birinde zenginmi zengin,hatırı sayılır,
sözü dinlenir,çok zengin iyi kalbli bir adam yaşarmış.
Kapısından misafir eksilmez,
kimin ne derdi varsa dinler müşgülünü çözermiş,
bu yüzdende pek sevilirmiş.
Zaman böyle uzun yıllardan sonra ihtiyarlamış,
derken vade gelmiş vefaat etmiş.

Adamın ikide oğlu varmış.
Baba ölünce bunlar fazla geçinememişler ayrılmışlar.
Etrafındaki çıkar gurupları bunları birbirine düşürmüşler.
Kardeşler ayrılmışlar.
Ayrılmışlar ama bu seferde
arazi sahanlığı falan derken iyice bozuşmuşlar.
Küçük kardeş tutmuş araya büyük bir derenin önünü keserek
araziyi ikikye bölmüş.
Büyük kardeşiyle bütün ilişiğini kesmiş.
Bu durum büyük kardeşin bu çok zoruna gider,
etrafa bir haber bırakır,derki
bana çok iyi bir usta gerekli.
Bilen varsa bana göndersin.

Günler sonra bir marangoz ustası gelir kapıya,
kapıyı çalar ve derki bir usta arıyormuşunuz .
Buyrun bende iş arıyordum,yapılacak işinizi gösterirseniz
işi konuşalım der.
Adam etrafı gezdirir ve malzemeyide gösterir,
burayı bu kerestelerle bir güzel surla kapatacaksın,
bu melun kardeşimin yüzünü görmek istemiyorum der,
ve gider oradan.
Usta başlar çalışmaya,ve bir kaç gün sonra adama haber gönderir
işişniz bitti gelip bir bakın der.
Adam gelir bakar,iş olmuştur,memnun da kalmıştır,
Usta borcumuz ne diye sorar.
Usta derki sizin işiniz tamamda,
benim bir işim daha var siz bugün gidin yarın gelin,
hem paramı alırım hemde kalan işimi tamamlamış olurum der.

Adam gider,usta kalan kerestelerle,
dereye bir köprü yapar,takımlarını toplar,
küçük kardeş işin farkına varır,ve hışımla sete doğru gelir,
amacı ağbisine kızmaktır maksadı,
niçin manzaramı kapattın diye.?
Fakat ne görsün derenin kenarına gelince köprüyü görür,
hırsı geçmiştir,içinden derki vay be ben ağbime neler düşünüyorum,
ağbim yukarı almıyor,buraya köprü yaptırmış,
benim halimi sormaya gelmek için.

Kendini toplar ve çocuklarını alır,ağbisini ziyarete gelir,
bu arada ağbiside ustanın parasını vermek üzere
ustayla konuşmaktadır.
Usta borcumuz ne kadar diye sorar..?
Usta küçük kardeşin geldiğibini görür,düşündüğü olmuştur,
bana borcunuzu ödediniz alacağım yoktur der..
İki kardeş böylece barışlar ve huzur içinde yaşarlar,husumeti unuturlar.

Sevgili dostlar,bizlerde şu içinde bulunduğumuz zor günlerde
böyle gönül köprülerini ne zaman kuracağız acaba.?
Yoksa aramıza yeni setler örmeye devam edip,
karanlık dünyamızamı döneceğiz...?
Yazımıza ve dileklerimize bir iki alıntı güzel sözlerle son verelim.

İnsanlar köprü kuracakları yerde ördükleri duvarların ardında,
İnsanlıktan,iyilikten,merhametten daha
çok menfaati düşündükleri için yalnız kalırlar.
Dost için sırtımı köprü yapmaya hazırım ben,
yeter ki temiz kalpleri taşıyan ayaklar geçsin üstümden.

Aydınlıklar varken bu karanlıklarda ve ayazda yaşamak niye.?
Hepinizi saygılarımla selamlıyor sevgiye davet ediyorum.


BOŞA HİÇ GERİLMEYİN

İnsan isen sevgi yolunda yarış
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin
Birlikte gidelim olsun bu barış
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Kovanda bal yapar durmadan arı
El ele tutuşup oynasak barı
Herkesin sevdiği güzeldir yarı
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Alınmasın kimse herkese sözüm
Yanıyor içerden durmadan özüm
Beraber bulalım bu işe çözüm
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Huzurla giyelim palto’yu kürkü
Hiç ayırmaksızın ermeni türkü
Alevi,sünni’si,çerkezi,kürdü
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Çok ocak’lar söndü bu’mu insanlık ?
Yeter artık duysun herkes pişmanlık
Kalmasın yürekte bitsin düşmanlık
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Tomurcuk gülleri dalda solduran
Kardeşi kardeşe kinle dolduran
Ana’ya bacı’ya saç baş yolduran
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Kalmasın yüz’lerde ben’lik maskesi
Sevgi ile yüzsün barış teknesi
Kucaklasın sevgi huzur herkesi
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Çıkarsız hiç kimse vermiyor selâm
Menfaat uğruna hep kötü kelâm
Bumu’dur insanlık ey cümle alem ?
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

DURAK’ım yıllarca bak düşdü derde
Huzur dolu günler özledim nerde ?
Bütün bu sözlerim namerde merde
Olmaz diye boşa hiç gerilmeyin

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ