tşk ederim

..gece oldu yine eve bir gariplik çöktü..halbuki ilk başlarda ne severdim bu sessizliği..kafamı dinliyorum her gün gerilmiyorum..ne güzel diyordum..nereden bileceksin ki yalnız kalınca insan kafasında şimşekler çakacak ve hayat sana göstermediği acı gerçekleri gece yüzüne vuracak. bir şamar gibi yüzüme vuruyor bazen hayatın gerçekleri..hata yapmıyorum biliyorum...ama isyanlarımı kime edeceğim..nasıl diyeceğim sana ben çok yalnızım diye bilmiyorum birtanem...gece ilerledikçe lambaları bir bir sönen evlere bakıyorum...iki adım ötede duran aşka bir türlü ulaşamıyorum..kokusunu duymak sarmasını istiyorum beni onun kollarının ama bir türlü diyemiyorum..tek dediğim beni aradığında iyiyim birtane aklın bende kalmasın...oysaa haykırmak istiyorumm seni çok özledim..iyi değilim sana ihtiyacım var diyebilmek...oysa iyiyim diyorum öyle diyorumki oda benim gibi üzülmesin...aşk tek taraflı bir bencillik değildir...onu ondan çok düşünmektir. o kapıdan çıkarken aklının bende kalmamasını sağlayabilmektir. Ne kadar seversen sev o kadar özveride bulunabilmektir. Her dediğni yaparken sen bilirsin birtanemi içten söyleyebilmektir. Peki değermi değecekmidir aşka ....Benim aşkım bambaşka


....................................

sevmek
sevmek
yine sevmekle hayat güzel.

saygımla.