Yalnızlık.....İçimi daraltan bir duygu.Yaşanacaksa yaşarız yalnızlığı.Hele birde kalabalıkta yalnızlık vardır;İşte en zoruda odur.Bazende isteriz yalnız kalmayı.Hüzünlerimizde,sevinçlerimizde o anımızı tekrar yaşamak için,yalnız kalmak isteriz.Sessiz sakin bir ortamda öylesine düşünmek gelir içimizden.
Ah geceler,zifiri karanlık geceler....Gecenin geç saatlerinde el ayak çekilince,heryeri sarınca gecenin uğultuları...Yalnızlığım dahada katlanır,büyür büyür dağ olur yalnızlık içimde...Geçen yıllarım,yaşananlar,kaybettiklerim,hayallerim hepsi bir bir gelir gözümün önüne.Bazen acı bir gülümseme,bazense hafif bir huzur dolar içime...
Hayat bu işte;acısıyla,tatlısıyla,yaşananlar ve yaşanacakların ümidiyle....Yinede,ÇOK SEVİYORUM HAYATI!Her gecenin bir sabahı,her yalnızlığın bir durağı olacağına inanarak,dolu dizgin devam ediyorum yaşamaya.Umutlar beni ayakta tutan....
(Not:Bu sitede ilk yazı denemem.Hatalarım olduysa affola.Teşekkürler)
Reyyhann