bir ilkbahar günüydü.rahmetli demeye dilim bile varmıyor ama babamla galatasaray maçına gidecektik.bir hatıra diye anlatacagım hiç aklıma gelmezdi çünkü babamı dokuz ay önce kaybettim.sabah bana akşam gs maçı var gidelim akşam üzeri gibi hazır ol dedi ve gitti.hemen fırladım yataktan hazırlıklara başladım.şapka atkı bayrak herşey tamamdı.sitemizden beş altı kişiyle saat dört gibi yola çıktık.bir soguk bir ayaz sormayın.yolda birde yağmur başladı ohh çok güzel.çok sevdigim bir aile dostumuz biletleri getirecekti.yolda trafik tıkandı milim milim araba yürüyor.tam bir işkence stadın önüne geldik biletler gelmedi.bekliyoruz hep beraber maçın başlamasına on beş dakika kaldı.trafik tıkandıgı için biletler gelemiyordu.tam üç dört kilometre yol yürüdük biletleri aldık geldik.kuyruga girdik mahşer gibi kalabalıktı ama maçın başlamasına bir dakika kala stada girdik.maçı seyrettik,sükürler olsun gs bir sıfır yenmişti.stattan çıktın babam komşularımız hep beraber yollardayız,kestirmeden gidecegiz diye arabaları çamura soktuk bazılarımızın arabaları battı.neyse bata çıka evin yolunu bulduk.maç sekiz kırk beşte bitmişti ama biz eve on iki de vardık.şimdi benim babam yok ve ben bütün yaşadıklarım için iyiki yaşamışım diyorum.