Seni sevmek suçsa ben suçluyum ve cezası muhabbetse ona da razıyım, yeterki s e n ol azığım...

Bu yazdıklarım sana sitem değil, yalvarış hiç değil... sadece hasretinle dem almış sevdamın, ayrılırken yüreğimi sızlatan, verdiğin sözü sana hatırlatmak istiyorum...

Hatırla hadi, bana söz vermiştin, gidişim ebedi değil demiştin.... az bekle, yine geleceğim, seni bırakmıyacağım demiştin...
Ben bıraktım saymayı, günü ve ayı... bekliyorum gelirsin diye, sesizce, öylesine, sana kavuşacağım an’ı....

Hani arada bir yazacaktın, arayacaktın hatta gelip ayrılığa inat, hasrete teslim olmaksızın gün boyu yanımda kalacaktın... gözlerimde kaybolacaktın, benimle t e k bir beden oalcaktın...

Senin arada bir dediğin kaç gün, kaç mevsim, kaç asır söylermisin... bir takvim yaprağı benim için bir günü değil bir ayı anlatıyor sanki, nerdesin??

Kabusa soluyan bu ayrılığa ben ısınamadım... nerdeyse şimdi hafta oldu olacak, ardından aya kavuşulacak.. belkide b e n sana kavuşamadan korkarım yıllar beni sarıp kuşatacak....

Hasretim eylül çıkmazında yine, alev alıyor yüregim seni düşündükce... sen yoksan elimi her uzattığımda ben nasıl mutlu olayım... ben bugün anladımki, ben gercekten uğruna deli divaneyim, sensiz bir hiçim...

An gelir hayallerim çıkmaz sokak, sanki boşa avunuyorum... ne zamanki aklıma gelsen, anıların terkinden içim kabarır, ter döker huysuzlaşırım... yüzüm gülsede gülüşüm titrer ve ben her bahardan yaza kavuşamadan yeniden sensiziğin kapısındayım.

Kabul etmek zorsada her gecen gün benden bir parça gidiyorsun... yol boyu gidişini düşündükce içim kanıyor, duygularım intihar edercesine hasretle zirvede çarpışıyor...

Bir işaret ver, sensiz çöken yaşantıma... gölgem olsun, ümidim olsun, yeminim olsun seni beklerken yarınlarıma... (devam edecek..)
_______

Şahinde Hülya Kahraman / 26.9.2009