Bir genç bir gün sokakta gezerken ,
yerde tık tık atan bir kalb bulur.
Daha yeni sıcacık kandamlıyor.
Acaba kimin der kendi kendine,
kalbi yerden alarak etrafına bakınır,
ve en yakında ki bir eve gidip kapıyı çalar.
Genç bir bayan kapıyı açar,
buyrun der genç adama utanarak.
Genç adam der ki,
efendim yolda bir kalb buldumda,
acaba size mi ait.?
Genç bayan yine utanarak kapının ardından,hayır efendim,
ben kalbimi üç ay evvel bir kalbsize verdim aldı götürdü,
siz yandaki komşuya sorun der.

Yan tarafta lüks bir villa vardır,
genç adam oraya yönelir.
Kapıyı çalar,
elinde viski bardağı ile bir bey kapıyı açar buyrun der,
bu arada kalbten de halıya kan damlamaktadır,
delikanlı bir yandan ayaklarıla kanı kapatırken,
bir yandanda ev sahibine der ki,
efendim,
yolda atan bir kalb buldumda acaba size mi ait .?

Ev sahibi delikanlıya bakarak,
bardağından bir yudum aldıktan sonra der ki,
koçum ben kalbimi yıllar önce dünyaya satmışım,benim değildir,
siz onu yantarafta bir medzup var tahta kulübede oturuyor,
ona bir sorun der ve kapıyı kapatır.
Genç adam kulubeye doğru yönelir,
fakat bu arada kalbin ritimleride yavaşlamaktadır.
Delikanlı kapıyı çalar,
İçeride birisi kuran okumaktadır,
elinde kuranla kapıyı açarak,buyur evladım der.

Delikanlı onada aynı sözleri söyler.
Efendim bu kalbi yolda buldumda,
yan tarafta ki evlere sordum,size sormamı söylediler,
acaba bu kalb size mi ait der.?
Yaşlı adam bir kalbe bakar,bir delikanlıya bakar,
der ki,oğlum keşke sen onu bana değilde
Anne ve Babana sorsaydın.
Delikanlı cevap verir,efendim
Ben yıllar önce Annem ve Babamla
bir hiç yüzünden kavga ederek evden ayrıldım,
uzun yıllar var ki görmedim,duydum ki
onlarda hakkın rahmetine kavuşmuşlar..

Yaşlı adam işin sırrına vakıf olmuş ve cevabını bulmuştur.
Delikanlının yakasından tutarak gömleğini yırtar
ve ne görsün ki,gencin kalbinin yeri boştur.
Oğlum der bu kalb sana aitmiş.
Sen yıllar önce Anne,Babanla kavga edip evden ayrılırken,
hiç uğruna onların sana bahşettiği kalbi sokakta kaybetmişsin,
bu sana aittir der,ve kalbi yerine koyarak,şöyle der,
kalan ömrünü kimselerin kalbini kırmadan,
severek yaşa ve yaşat der.
Genç bunun farkını çok iyi anlar ve
ihtiyar adama teşekkür ederek oradan ayrılır.

İnşallah bizlerde şu kısacık ömürlerimizde kalbimizin ve
sevdiklerimizin kıymetini onları kaybetmeden anlarız.
ve onlara layık birer birey olarak hayatımızı değerli kılarız..
Yoksa iş işten çoktan geçmiş olacaktır.
Mevla hepimizin Aile fertlerini seven,
topluma faydalı birer birey olarak yaşamayı nasip etsin diyor
hepinize saygılar sunuyorum...

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ