1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
Zaman öyle görünüyor olsa da dostu değildir insanın. Düşmanı da değildir.Kullanılmasına bağlı olarak dost ya da düşman olur. Onu iyi kullanmayı bilmezse insan, kişiyi yutar, yok eder. Bir de bakarsın o zaman dediğimiz şeyin karanlık dehlizlerinde kaybolup gitmişsin ve seni hiç kimse hatırlamıyor.
Kişi unutulup gitmek istemiyorsa eğer kendisinden sonraya hatırlanmaya değer bir şeyler bırakmak için çaba göstermelidir. Doğaldır ki “değer” denilen şey insanın kendisine olduğu kadar insanlığın da hayrına olmalıdır.
İnsan ve insanlığın harına olmayan şeylerle hatırlanmak… Bu da bir tercih elbette… Kişi istiyorsa bu şekilde de anımsatabilir kendisini. Karar yine kendisine aittir.
RECEP AKIL
Bu yazı elbette bir deneme değil. Naçizane bir kaç cümleden oluşan bir metindir.
Cevap Yaz