B.




Hindistan’dan göç ederek Anadolu ,Mısır ve Avrupa’ya yayıldıkları söylenir . Çingeneler tabiat aşığı , özgür insanlardır . Kışı bir mahkum gibi kulübelerinde geçiren çingeneler çiçeklerin açmasıyla böcekler arılar gibi kırlara yayılırlar .

Sorumluluk altına girmeyi , yükümlülük taşımayı sevmezler . Serazad yaşayan , gönlü hoş , kafasına bir şey takmayan , darbuka çalınca oynayan bu insanlar karnı doydu mu yarın ne olacak endişesi taşımaz .

Kentlerin varoşlarında koloniler halinde yaşayıp yerli halkla karışmazlar. Fakat yakın tarih sürecinde bu özellikleri de kaybolup eridiklerini görmekteyiz .

Müzik ,dans ,aktörlük , şarkıcılık eskicilik , ayakkabı boyacılığı,kalaycılık , süpürgecilik ve bir çok alanda faaliyet gösteren esmer vatandaşların yanında sarışın çingeneler de vardır.

Çocukken sarışın çingene mi olur derdim ama gördüm ki beyaz ve sarışın çingeneler de olabilirmiş .

Çingene ismi ağıza hoş geliyor ama günümüzde ırkını inkar eden bir tek bu kavim kaldığından kendilerine “roman” denmesini istiyorlar . Ne demekse …

Oyunları , dansları ,tatlı dilleri , çalgı çengiye yatkınlıkları , renkli kişilikleriyle toplumumuzun renkli bir parçası çingeneler ..

“ Kara dutum çatal karam çingenem “
“Nar tanem , nur tanem , bir tanem “

Hani derler ya “fala inanma , falsız da kalma “

Falcılık , bohçacılık da onların iş alanları içindedir . Gençken Çamlıca’da iş olsun diye fal baktırdığım falcı kadın her paragraf sonunda “ at bakayım şuraya bir liracık “ deyip umutları zamana yaymaya , olacakları anlatmaya, benden de para sızdırmaya devam ederken “ Boş ver sen , yarın ne olacağını … Sen bugün öğleye kadar ne olacak onu söyle “ deyince cimrilik yaptığımı fark edip kızmış “ Düşmanların gebersin karagözlüm “ diye beddua etmişti .

İstiklal Savaşımızda çingeneler bile üzerlerine düşen görevleri yapmışlardı .
Maraş’taki Ermeni zenginler , şehri işgal edecek Fransız askerleri için karşılama yapmak üzere Çeribaşı’nı Hırlakyan Efendi’nin köşküne davet ederler . Hırlakyan Efendi , şehir meydanında , caddelerde davul çalmaları için ne kadar para istediklerini davulcuya sorar . Çeribaşı olumsuz bir şekilde kafasını kaldırınca Ermeni şaşırır . Çok para istediğini sanarak masanın üzerine birkaç kese daha altın döker . Çeribaşı “olmaz” der ; Hırlakyan masanın üzerine iki kese daha atar .

- Daha ne istersin ?

Çeribaşı gözlerini altınlardan ayırmadan tok bir sesle şöyle der :

-Olmaz Hırlakyan Efendi ! Biz davul çalmayız ; bu din meselesi …

Maraş’ta önüne servet de yayılsa çingene ihanet etmez

Bizim çingenemiz vatanseverdir . Milli Kuvvetlere ve halka çok zarar veren eşkıya reisi Anzavur Ahmet’i vuran bir çingene idi .

İkinci Dünya Harbi yıllarında babam Biga’da komiserlik yaparken sefil bir çingeneyi göstererek derler ki : “ İşte bu adam Aznavur Ahmet’i vuran kişidir “
Seyid Onbaşı , Kara Fatma gibi unutulanlardan …

Çingen Ali .
Çetesi ile düşmana karşı mücadele eder . Bir gün ,düşmanlarla işbirliği yapan Aznavur Ahmet’in Biga’ya geleceğini öğrenerek kasabanın girişindeki bir menfezde pusuya yatar . Arkasında adamları ve beyaz bir at üzerinde yaklaşmakta olan Aznavur Ahmet’i bir atışla yere indirir . Adamları dağılıp kaçarlar .

Memlekete böyle bir hizmeti olan Çingen Ali aç , sefil ve unutulmuş ..

Babamın emri üzerine Çingen Ali’yi doğru berbere , oradan da hamama götürüp üzerine bekçi üniformasını giydirirler . Askılı palaskası ve tabancasıyla babamın karşısına getirilen Bekçi Ali dünyaya yeniden gelmiş gibidir .

Bu millet çingenesini sever , çingene de vatanını sever .

Bu topraklar için arnavutu,lazı,kürdü, çingenesi , çerkezi , abazası , gürcüsü, pomağı ,türkü kimler can vermedi ki !...