11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma

İçimden gelmiyor, ne seni anmak, ne de senin için iki güzel kelamyazmak.
Nasıl da tükettin beni. Mavimsi bulutların koynunda tatlı bir rüya görmekteyken ben ve sen bana mutluluk masalları anlatırken.
Karamsarım şimdi, kara bulutların yamacındaymışımcasına. Yanımda, yakınımda, hayalimde, rüyamda olmaman acı vermiyor bana. Beni bu acısızlık korkutuyor..
İntikamını almışlığın sarhoşluğundasın belki, beni umutsuzluklarımla bırakıp başbaşa, mutluluğa giderken sen, ben ne haldeyim düşünmek senin neyine değil mi?
Tüm duygulardan arınmış, yeni doğmuş bir bebekçesine beklentisiz hayattan, his yok, hayal yok, umut yok.. Buradayım bir başıma..
Yine de mutluyum giden sevgili, içimde gidişine dair acı da yok..
İÇİMDEN GELMİYOR SENİ ANMAK..
ESKİDENMİŞ GÜZELİM
SANA AŞIK YAŞAMAK.
ZEHİR DE SOLUYOR OLSAM
SENİN NEFESİN SANMAK..