Küçük bir eşya kaybedersiniz bir gün.Çoğumuzun başına gelmiştir.Öyle pek değeri de yoktur maddi olarak ama günlerce arar dururuz.Belki evin bir köşesinde çıkmıştır günler sonra karşınıza.Ne çok da sevinmişsinizdir o küçük şey için.Onun değerini ancak siz bilebilirsiniz.Bir başkası için hiçbir şey ifade etmeyebilir.Ama sizin dünyanızdaki yeri başkadır.
Sevdiğiniz bir çiçek,bir renk,pencerenizin önündeki sardunyanız,kafesteki muhabbet kuşunuz,özlediğiniz bir dostunuz,çalan telefonun ucundaki ses,mutfakta pişen kekin evi dolduran kokusu...hepsi yaşamınızın parçalarıdır,renkleridir.Belki sararmış fotoğraflar,çoktandır unutulmuş ve dinlemediğiniz kasetler,giyilmeyen eşyalar...bunlar da sizin parçalarınızdır.Sizi siz yapan parçalar.Bir puzzle’ın parçaları..İçlerinden birisini bille çıkardığınızda eksik kalır resminiz.Bir sabah uyandığınızda tamam hissedersiniz her şeyi.
Puzzle’ın parçaları yerine oturmuş,resim tamamlanmıştır.Bir tebessüm belirir yüzünüzde.Yaşamın ve var oluşunuzun anlamı ve rengi daha belirgin olduğu için.Ama tamamlanacak başka puzzle’lar, başka resimler olacaktır.
Albümünüzdeki fotoğraflar,günlüğünüze yazılmış satırlar,tek kalmış bir fincan,boş bir parfüm şişesi belki...Eskimiş bir ayakkabı,yastığa başınızı koyduğunuzda beyninizin içinde dönüp duran düşünceler,isimler,anılar...Ve belki iki damla gözyaşı...Hayatın kareleridir bunlar...Anılar..anılar..Bir dostun yüzünü anımsarsınız.Bir sevgilinin yürüyüşünü,sesini,aramasını,bekleyişinizi,özleyişinizi...
Zaman geçer,anılar birikir.Bugün ve şu an bile anılar biriktiriyorsunuz yaşamınıza tanıklık etmeleri için.Anıları çıkarın,ne kalır geriye?...Fazla bir şey değil.Çünkü kalan şey siz olmazsınız artık.Sadece bir beden olursunuz o an.Herkesin dünyası,renkleri,kareleri farklıdır.Herkesin paletinde farklı renkler vardır.Farklı desenler çizilir.Hayatı güzel yapan da bu farklılıklardır.Anılar biriktirmeye devam ediyoruz...edeceğiz...Anılarımızın mutlu,güzel ve rengarenk olabilmesi dileğiyle...Sevgiyle kalın.
( M.ÖZDAŞ)