katran karası gecelerde,gökyüzünde parlayan yıldızlar gibi güzel olan gözlerinin yaradılışında,kaç tane meleğin el emeği geçti.kaç çiçeğin özü besledi yüzünün güzelliğini. merak etmemek mümkün değil,şu an yanında soluk alan şanslı insan kim,hangi kaldırım taşıyor ayak izini ve sen hangi şanslı şehrin misafirisin.
mümkün olurmuydu,yedi gün yirmidört saat dua etsem,senin gibi bir insanla yaşlanabilmek.bir annenin bebeğine dokunuşundaki şevkatini,tohumun toprağa olan sevgisini ve güneşin gökyüzüyle birleştiğindeki neşesinide alıp yanıma,koşsam sana doğru,sana ulaşmak mümkünmü.
ne varsa beni ben yapan içimde,hiçbir dokuyu atlamadan armağan etsem sana ,ömrümü uğruna su gibi akıtıp mutluluğu sana perçinlesem,seni keşfetmeme izin verirmiydin,güzel yüzün hürmetine.
başlıksız yazılmış bir roman gibi seni düşlemek.hangi noktadan başlayım nasıl son bulduğunu bilmemek kadar belirsiz ve okudukça sonunu merak etmek kadar heyecan verici.seni romanlarıma masal prensesi,şiirlerime ilham yapsam,yüreğimin kalemine bir parça mürekkep olurmusun.
öyle ya adın eksik birtek duygularımın tarifine.örnek vermek sıfat takmaz zor tenin güzelliğine.sana melek yüzlüm desem meleğim olurmusun.