(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
aslında bu yazım hiç güzel olmadı bende biliyorum çünkü asıl anlatmak istediğm ders varmek istediğim herşey havada kaldı yazı aceleye geldi ve okuyucuya vermek istediğim mesaj da öyle.birde olayı olduğu gibi anlatmadım olduğu gibi anlatsaydım daha güzel olurdu bazı yerleri attım olmadı diye... ama ders aldım herşeyden bir daha ders aldım
Ayşe telefonu kapatır ve evdekilere haber etmek için evi arar. Ve telefona görümcesi şerife açar. Araları iyi olmadıkları için arlarında iyi bir konuşma geçmez. Ayşe; —alo. Şerife —efendim —ben Ayşe akşam biz sepildeyiz onu haber vermek için aradım ben yemeği yapmıştım ısıtırsınız —tamam, ne yapıyım —evdekilere de söyle —tamam Ayşe hoşça kal demeden telefonu Ayşe’nin yüzüne kapatır şerife. Şerife bu gün Ayşe’nin telefon açtığını ve bu akşam serpil de yemek yiyeceklerini söylemez. Ve herkes oruçlu olduğu için akşam ezanını bekler ve ezan okunur orucunu açarlar. Beklerler ama ne gelen vardır nede giden görümce tezgâhı kurmuş ve işletiyordur saat gibi herkesi kuruyordur. Akşam Ayşe ile Ahmet eve döner. Eve döndüklerinde evde kavgalar kopar. Hep görümce şerefenin tezgâhıdır. Herkesi kurmuştur. Ayşe’nin kayın babası kızar; —neden bize haber vermediniz diye. ayşe __ben haber vermiştin __ne zaman __bugün hatta telefona şerife çıktı söylemiştim ananın gerçekten Ahmet sinirlenir ve istemeyerek kardeşine tokat atar. Ayşe Ahmet kızar neden tok attın neden dövdün diye. Ama görümce boş durmaz herkesi kendine çekmek için uğraşır. Önce evdekilerle konuşur şöyle der onlara; ‘Ayşe ağabeyime beni dövdürdü’ diye. Aslında Ayşe kızmıştı eşine neden tokat attın diye. Herkes odalarına çekilir uyurlar. Sahura kalkarlar. ve Ayşelerin odasındaki saatin pili bittiği için kalkamazlar ve evdekilerden hiç kimse uyandırmaz. Ve o gün sahura kalkmadıkları için orucu aç açına tutarlar. Sabah olur görümce geline laf atmaya başlar ama gelin duymazlıktan gelir. Ama sabredemez ve gelin annesinin evine gider eşiyle kayın babası da eve almaya gelir ve gelin eve gelir ama yine görümce durmaz. Gelin ona şöyle der inşallah sana da senin gibi görümce versin der .çok geçmeden görümce evlenir .ve gerçekten onun gibi kötü kalpli görümcesi vardır .ve görümceyi rahat bırakmaz .ve gerçekten çok pişmandır Ayşe den özür diler ama tren çoktan kaçmıştır .
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz