Bazen çığlık atmayı deli gibi isterken ama küçük bir ses bile çıkaramazken buluyorum kendimi! İşte böyle zamanlarda müzik imdada yetişiyor. Herşey kapkaranlık gelirken diplere derinlere inerken bir yanım cesaret gösteriyor daha da karanlığa ışıksız koşuyor; diğer yanımsa küçük bir çocuk gibi korkuyor. Bir ışık arıyorum anaforda boğulmak üzereyken. Böyle zamanlarda bağırmak gelirken içimden sesim hiç çıkmıyor. Kimseye herhangi bir şey diyemezken müzik yetişiyor imdada. Bir anne sıcaklığı, bazen asi bir çocuğun öfkesi, bazen bir rüya gibi notalardan başka bir role bürünüyor müzik. Rock, jazz, hip hop, pop, techno...Türü ne olursa olsun beni anlıyor çığlık atamazken benim yerime çığlık atıyor ya! İşte bu yeter! İşte bu hiçbir şeyle karşılanamaz. Üzgünüm antidepresanlarım müzik sizi her zaman geçiyor. Siz beynime o ise kalbime dokunuyor çünkü! İşte böyle ruhumuzdaki fırtınaların estiği notalar bulmak zor. Bulunca da bırakmam asla! Müzik sen benim ilacımsın!