Cok SıKıLıyorum (hayat sıkıyor insanı) Bazen uçuyorum buLutLarda bazen karanLıktayım sanki üzgünyorgunum.
Bıktım ama bıkmak bişey değiL önemLi oLAn aLışmamak.
Yaşama sarıLmamak...
İşte ozaman kopamazsın sevdikLerinden unutamazLar seni...
Bir gün geLicek kesiLecek nefesimiz.
Susucaz konuşamıycaz beLki.
YaLan yokyanLış yok aşk yoks evgi yok sadece boşLuk.
İçinden çıkamadığın bir kaLAbaLık...ve gece her zamankinden Daha karanLık.
Unutamazsın unutuLan oLursun...
An geLir keLimeLer düğümLenir boğazıma kusmak isterim içimdekiLerini fakat üzmeye hakkım yok en yakın gördükLerimi.
Bağırmak geLir içimden ama susarım...
Konuşmaz oLur diLimgörmez oLur gözLerim...
Tek seni söyLerseni konuşurseni düşünür ruhum.
’Sadece sen varsın’ derim susarım...
Kendimi eski defterLErimin arasında buLdum geçen gün.
ALdım eLime çok eskimiş toz kapLamış ruhumbedenim yok oLmuş...
İçimde kıyamadıkLarım ama yaLanLarLa doLu bir hayatım ve birde boş bir ben varım.
Kimsenin umrunda oLmayan ve yanLızLığıyLA görüLEn bir ben..
Aşk yine çok soğuk bana yada soğuk oLan sensiz öLü oLan bedenim...