Bir ilkbahar sabahıydı sen benden gittiğinde.dünya bana ilkbaharı yaşatırken gidişin benim sonbaharım oldu.Ağaçlar sarı yapraklarını dökerken sende beni bıraktın içinden.
Sadece ayrılık olsa yasananlar belki de unutulur gider.Ya onu bu ayrılığa iten sebepler.Gözlerine bakarak ettiğin yeminleri nasıl unutturursun.Aklın kabul etmiyeceğini bile bile çaresizce beklemeler.Ne olursa olsun gitmemeliydi bitirmemeliydi diyecek kadar çaresizliğini ona nasıl anlatırsın
Nasıl unutulur bilmiyorum sabah saçlarını okşayarak uyandırması,saatlerce elele dolaştığımız caddeler,insanın içini kıpırtatacak kadar aşkı sana yaşatması nasıl unutulur nasıl unutturulur bilmiyorum.
Ben hala toparlayamadım yaşattığım ve yaşadığım depremin enkazlarını.küçük umutlarım var hayatta beni ayakta tutan.

Peki sen toparladın mı be ömrüm hayatın arasına karışabildin mi?