Ellerim sinirli...
Ellerim üşüyor...
Ellerim yapışak...
Her bir sıcaklıkta KIRMIZI bir şeyin olmasını isterdin ya; Şemsiye olsun istedim. KIRMIZI bir şemsiye...
Sakın kızma; Biliyorum ıslanmak isterdin ıslak bir havada, ama ıslanınca çok güzel oluyorsun ve ben buna dayanamıyorum... Bir an kaybediyorum kendimi. Kaldırımları düşüyorum, neresinden bakarsan bak sen yanımdayken diz çökmenin farz olduğu kaldırımlar...

Biri elimden tutuyor. Biri elimden tutmyor, ama biri kalem tutmadan yazıyor seni... İki insan canlanıyor sonra gri perdede... İkisi de sabretmeyi anlatıyorlar piyasadaki bozulmuş varlıklara... Olması gerektiği gibi davranan iki insan gibi davranıyorlar birbirlerine ve sonsuz cümlesini kaldırıyorlar sevdiklerinde birbirlerini... Onlar biliyor ki seyredecek bir çift göz kalmasada sonuna kadar oynayacaklar bu oyunu...

Ah ah onu şimdiden özledim... Şu garsona söylesem, ellerini ıslatıp ellerimi yıkar mı onun gibi... O’nun gibi bahane uydurur mu üç beşine yada O’nun gibi titretir mi ellerini ısınırken bende... Ve bana dokunsa yeniden kucağına ölsem cesedim o koksa evrene inat...

Tatlım sadece seninle, senin istediğin gibi uyumak ve sabaha karşı, ayı kovalayan güneşi dövmek isterim..

Yinede ellerim yapışak tatlım...

Islatmadan giderir misin heyecanımı ?

Canımdan bir parça daha ister misin ?

TATLIM...