daha beş aylıktı oruca başladıgında kolları öylesine zayıftıki tüm iskelet yapısı titreyen bedeninde görünüyordu o zayıf bedeninde koskocaman olan gözleriydi öylesine derin bakıyorduki etrafındakilere sanki kurtarın beni diyordu .
bir kenara oturmuş kucagında elleri titreyerek dilenen kadına kamera zum yaptıgında aslında kadının nefes dahi almakta zorlandıgını görmüştü tüm türkiye o kadınki sabahtan beri orda oturuyor ve dileniyordu bu mübarek günlerde önünden binlerce kişi gelip geçmiş ama farkına bile varmamışlardı taki bir kamera gelene kadar o ana kadar o kadını ve çocugu görmeyen gözler ve o yürekler bir anda insan kesilmişlerdi öylesine bir ilgiyle ilgilendilerki anbulanslar mı dersiniz doktorlarmı dersiniz insanlar görmüyorken görmüşlerdi ana ogulu anbulanstan inen hemşire kadının kuçagından çocugu almak istedi ama kadın evladına öyle bir sarılmıştıki bırakmıyordu zaten çocukta bu ilgi karşısında gözleriyle konuşuyordu vay be insanlık ölmemiş dercesine insanları süzüyordu aglamak istiyodu ama ona dahi takatı yoktu kadının koluna tansiyon ölcerle ölcüm yapıldı tansiyonu düşüktü hemşire sordu ----uruçmusun kadın kafasını zorda olsa kaldırıp şöyle bir baktı kısık bir sesle----on gündür açız
işte böyle bir ülkede yaşıyoruz büyük şehirlerde iftar adı altında onca yiyecek ısraf edilirken mersinin bir yerinde birileri aç kalabiliyor ve bunu kimseler göremiyor görsede egilip sormuyor taki bir televiyon kamerası görene kadar.
saat dokuzda tübe ziyaretine başlayan selden nemalanıp yagmacılık yapan hemide bunu oruçluyken yapan bir toplumdan ne beklenebilinirki bir hafta olmadı üç km uzunlugunda iftar sofrası kurduk diye gururlanmıyomuydu esenler belediye başkanı
komşusu açken tok yatanlar o kadar çokki desinlerle olmuyor bu işler zaten peygamberimiz hadisinde ne demiş sizlerin ne yüzünüze bakılacak nede zenginligine imanınız için yüreginize bakılacak