Ne zamandır böyleyim ben? Nerede kaybettim benle savaşımı? Yüreğimin gizlediklerini taşıyamaz oldum,sürekli dökülüp kendini gösteriyorlar. Oysa onlar benim mahremimdi tüm gözlerden gizlediğim...

Yaralı bir kuş gibi çırpınıyor yüreğim,sürekli tökezliyor,azıcık havalansa yüzüstü yere düşüyor... Avcılar yol vermiyor mavi göklere...

Penceremi açıyorum temiz bir nefes çekmek için. Olmuyor göğüs kafesim sözümü tutmuyor anlıyorum... Rabbim iç penceremi aç biraz umut dolsun,boğuluyorum!..

Kendimi buralara ait hissedememek,tutunamamak benimkisi...
Her nereye baksam yabancıyım,kime yüzümü dönsem el...

Gözlerime hüzün, kalbime yaş doluyor. Bunca yaraya iyi dayandın ey kalbim, tabiki o yaralardan kan sızacak,kabuk tutmuyor ki hiç...

Rabbime dönüp soruyorum. Affet,isyan değildir halim lakin tutunamıyorum... Bu devran böyle gider mi,bu bunaltan hal kutlu bir doğuma müjde eder mi? ... Var mıdır yanında değerim?...

Yorgun yüreğim çok yorgun... Tekliyor durmadan... Çırpındı,didindi,vazgeçmedi ama gücü tükeniyor...

Dayan yorgun yüreğim!...