Nefsime ve nefismle hem hal olanlarla bir dost hasbihalidir

’Dertler biter Zevkler gider fani dünyanın ne derdine ağlamalı ne zevkine aldanmalı...’

Sevgili kardeşlerim.

Dertlerin biri bitip, bir kaçı başlıyorsa, demek ki yaradan sizin gaflet rüzgârlarına kapılıp dalalet derelerinde kaybolmanızı istemiyor.

Şükrettiğinizi söylüyorsunuz.
Ne güzel,

Allah herkese İman eden bir akıl,
İtaat eden bir irade
Ve muhabbet eden bir kalp,
Şükreden bir gönül,
Zikreden bir dil vermemiştir.

Allaha yaklaştırdıkları hakkındaki yorumunuz ise çok isabetli.

Amma böyle düşünerek,
Düşüncelerimize dua boyutu kazandırıp,
Dertlere davetiye çıkarmaya hakkımız yoktur.

Ancak “Huzma sefa de-ma keder” kaidesi ile hareket edip güzel bakıp, her şeydeki sebeb-i hilkatin güzelliğini görmeye çalışmalıyız.

Musibete bakış açımız musibeti talep değil,
musibetin gelmemesi adına tedbire riayet, gelmiş ise,
en az zararla gitmesini sağlamak ve dilemek olmalıdır.

Zevklere gelince,
Onların sizden geçtiğini söylemekte haklı sayılamazsın.

Nefsimizin üzerimizde iki hakkı var.
Birincisi Cehennemden korunma adına onu gayrı meşrudan ve masiyetten sakındırmak.

Diğeri ise cennete talip olmasını sağlamak için Allahın teşhir ve tanıtım adına vermiş olduğu nimetlerden helal dairesinde istifadesini sağlamaktır.

Bizim vazifemiz dünyayı terk etmek değil.
Aksine dünyayı feth etmektir.

Öyle kendimizi bırakmak yok Hayatı, haytı verenin istediği doğrultuda yaşayacağız.

İfrat ve tefritten uzak (aşırılıklardan) Hayatın hakkını vererek yaradılış gayemize uygun bir hayat çizgisi takip edeceğiz.

Hiçbir şekilde ve hiçbir alanda umutsuzluk bizim yolumuz değil.
Karamsarlık huyumuz değil.

Hayata umutla bakacak,
Azimle sarılacak,
Sabırla da her engeli aşacağız.

Allahın izni ve inayeti ile.
Dualarımız müşterektir ve olmalıdır da.

Sevgili kardeşlerim.

.