Köylünün biri evinde horoş beslermiş:bir gün çarşıya gitmiş ve bir keklik bulmş,onu da alıp horozlarla otursun diye kümee getirmiş.
Zavallı kekliğin başına gelmeyen kalmamış.dövmüşler,kovalamışlar,etmedikleri eziyet kalmamış.Hayatından bezmiş olan keklik ’’ben yabancıyım,horozların soyundan değilim onun için beni istemiyor alçaklar demiş.Sürekli böyle hırpalandığı için hep üzülür dururmuş keklik.Ama bir gün bakmış ki kümesteki horozlar sürekli birbirleriyle kıyasıya dövüşüyorlarmış.Kan içinde kalmadan ayrılmıyorlarmış.Bunun üzerine demişki:Bu horozlar beni dövüyorlarben neden bu kadar çok üzülüyorum ki?Birbirlerinide dövüyorlar,kendilerinide esirgemiyorlar demiş.
Aslında kekliğin sözünden kıssadan hisse kapmalı:Baktınız ki biri diğeriyle özellikle kendindense kavgada büyümüşse onları ayırın.