gecenlerde bir yerde okuduğum güzel bir cümle vardı.MAVİ DENİZİN DALGALARI VAR DiYE İNSAN DENİZİ SEVMEKTEN VAZGEÇEBİLİR Mİ? diyordu.o an belki sadece bir cümleydi ama düşününce ne çok mana çıkıyor bu cümleden ne çok hemde.her şeyi sevmenin herşeye katlanmanın yada hayatımızın bir yerinde olmasının durumlarını sartlarını düşünüyorsunuz önce.hep güzel iyi sorunsuz vb durumlar varken mi sevilmeli insan çiçek böcek çocuk yaşlı genç her ne ise sevilen işte.yani diyorlar ya hani :GÜZELİ SEVMEK KOLAY MAHARET ÇİRKİNDE SEVECEK BİŞEY BULMAKTIR.dalgalansın dalgalanıp coşmak isteyenler bakalım.med cezirlerini doyasıya yasasınlar.elbet bu hava bu poyraz bu delilik bir gün durulacak.oralarda da güneşler açacak soyadın gibi.sende med cezirlarine bir son vereceksin her deniz gibi.durulacaksın.herşeyde bir son vardır yaşamanın sonunun ölüm olduğu gibi.belki sen sevecek bişey kalmadı bende sanırsın.halbu ki bu göremeyişlerinin ardında da yine dalgaların vardır bilesin.yine dalgalarındandır gelemeyişlerin.sen bilmezsin ama ben görmeyi bilenlerdenim.bilirim gelemeyişelerinde ki manayı.bir durul hele bey bir gör hele.bak o vakit dalgalarının kapattığı güzel gözlerin neler görecek.küçücük bir ada ben ordayız.yine senin için varız 3 yıl öncesi gibi.o zamanlarda göremediğinin nedenleriyle aynı mı şimdi ki göremeyişlerin de yine?olsun bey.yine bilmediğin bişey var her zamanki gibi senin.o kocaman dev dalgalar da nice yürekli insan sörf yapıp rekorlar kırıyor.gülme biliyorum niye güldüğünü.sen yüzme bilmezsin o dalgalarda da sörf yapamazsın diyosun bundan gülüşün biliyorum.razıyım ben bey boğulmaya düşşemde dalgalarına. elbet biraz merhametin sevgin var hala.