Bir aşk istiyorum, ancak filmlerde rastlanan, masallara konu olmuş, Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı misali… Tutkulu, vazgeçilmez… Bana kendimi iyi hissettiren, önemli hissettiren…
Ey sevgili elma dersem çık …
Ama bu aşklar, kavuşamamalar üzerine yaşanmışlar, ölümsüzleşmişler. Seven gönüller kavuşamamış…ki adı sevda olmuş aşk olmuş... Bak işte yine korktum senden, sevgiden ve aşktan… Öyle bakma bana, delirdiğimi düşünüyor olmalısın… Gel-gitlerim var görüyorsun… Kalbim delice sevmek isterken aklım hayır dur diyor… Dur ve düşün… Geçici mutluluk peşinde koşmaktan yorulmadın mı sen hala? Yorulmadın mı kırılıp dökülmelerden, bıkmadın mı sonbahar yaprakları gibi savrulmaktan… Rüzgâr nereye sürüklerse oraya uçmaktan… Yarı yolda kalmaktan…
Evet aklım yoruldum, sus kalbim sen de zorlama beni. Zorlama ki hatalarım üstüne yenileri eklenmesin… Israr ediyorsun demek? Bir bildiğin mi var yoksa benim bilmediğim. Of Tanrım, ikilemler denizinde yüzmekten yoruldum, boğulmak üzereyim. Umarım sahilde cankurtaran vardır çünkü yüzme bilmiyorum.
Söyleyin ne olur, hem aklımı hem kalbimi memnun etmenin bir yolu yok mu?

s_L@vini@