Çocukluğumda ailemin bana anlattığı masalı onlar adına dile getiriyorum.Ruhları şaat olsun.
Masal bu ya:Çok uzak köylerin birinde,salyangoz ve fare evlilik yapmışlar.
salyangoz (seymen hanım ) , fare ise (eset bey).Mutlu bir evlilikleri varmış.Aradan bi hayli zaman geçmiş olmsına rağmen çok arzu ettikleri bebekleri olmamış.Selman hanım can sıkıntısından patlarcasına bütün gün sızlanır eşi eve geldiğinde belli etmezmiş.Defne yaprağı altında yaşar mutlu günlerini itham ederlermiş.
Bir gün köyün birinde düğün olduğunu duyan eset bey koşarak eşine haber vermiş.
_ Hanım hanım , bu gün bi haber aldım komşu köylerin birinde yemekli düğün olucakmış ben hemen oraya gidiyorum demiş.Seymen hanım bu duruma çok sevinmiş evlerine yiyecek gelicek bolluk olucak diye.Eşini uğurlamış başlamış temizliğe.
Eset bey tutmuş köyün yolunu.

Selman hanım temizliğini bitirip sıra çamaşır yıkamaya gelmiş.Evlerine yakın bi göl kenarına inmiş.Ceviz kabuğundan çamaşır teknesi yapmış ve başlamış kirlileri yıkamaya.Yıkadıkları bitmiş ve çalkalamak için göl kenerına inmiş.ne olduysa o zaman olmuş.Tam bu sırada ayağı takılıp suya düşmüş.Yoldan geçen atlıların sesini duymuş acı bi sesle atlılara seslenmiş. devamı gelicek.