İçimde bir yer acıyordu.Anlamsız geliyor acının tarifi ve bir bilinirliği yoktu.Neden ? Acının yaşanmışlığın bolluğundanmıydı.Baksana hangisine acıdığını bile bulamıyorum.Nasıl bir şeydir bu ? Çözemiyorum , çözemedikçe susuyorum ve sustukça kendimi koca bir boşlukta buluyorum.Şimdi düşünüyorum hangisine acıyor içim , hangisine acıyan yanımdan gelen gözyaşlarımı döksem ? Yahu zorlamı bulamıyorum.Ee peki nasıl olur da bu kadar neden ve sebep ağlanıp kahırlanacak çok şey varken.Nasıl bulamıyorum hangisine acıdığını hangi birine ağlayacağımı ?

Ne diyorum biliyormusun ?

Sanırım nöbetlerim son buldu.O acıyanda nazarlığımı oluyor acaba ? Hani geçti ya bitti ya , al buda sondu nazarlık olsun mu diyor hayat ? Of bu kadar bilinmezlik neden ? Belki de bu kadar takılmamalıyım he ne dersin,sorgulamayayım.Olur mu dersin son buldu mu dersin tüm nöbetlerim ? Öyle oldu diyelim ... ( Meçhullüğün gölgesinde )

Şimdi ne yapmalı ? Bitti diye sokaklara çıkıp avaz avaz bağırsam mı ? Haneleri bir bir ayağa kaldırıp bakın millet bitti işte bitti son buldu.Sarılsam yüce bir anaya çeksem sineme kokusunu,küçük bir kıza sarılsam koca bir hasretlikle,asil bir baba yüzümü sevse...

Sonra bir hışımla koşup yine sokağa loş sarı ışıklı sokak lambasını taşlasam mı ? Gözlerim o ışığa takılıp gözyaşlarım parke taşlarına düşerdi her gecenin sabahında , nöbetlerim terketmeden beni.Ya şu kaldırımları sökmelimiyim ? Üzerinde oturup dizlerimi dövüşüm çocukluğumu , gençliğimi aldınız , zindan ettiniz diye haykırışlarım.Zindan arkasındaki denize bakan banka koşsam mı ? Her daraldığımda koşup denizi semayı gözlerime gerdiğim hani , sonra sonra içli içli ağlayışlarım.Şimdi onuda benzin döküp yakmalımıyım ? Ne dersin ?

Durdum (.) Düşünce labirentindeyim ...

Yok yok yapamam ...’ Sonra bir hışımla koşup yine sokağa ’ deyişimin ardından sıraladıklarımı ; YAPAMAM .Ben onlarla nice yaşanmışlığımı paylaştım , nice yük bindirdim acımadan,düşünmeden.Tamam gülünecek belki ama düşünüyorum işte,çok şey paylaştık.Şimdi bitti diye ; taşla , sök , yak olur mu ? Olmaz MAVİ ÇOCUK olmaz (.) Hayat bu gelir koca bir acı kalırsın öylece ortalıkta hadi bakalım bul bulabilirsen yoldaşlarını.Şimdi koca bir bitişi kutlayacağız birlikte , haketmişlikle.

Gözyaşlarımın başlangıcı sokak lambası , dövündüğüm kaldırımlar , denizi semayı gerip gözlerime , içli içli ağladığım zindan arkası koca bank bekleyin geliyorum yüreğimdeki nazarlık acıyla (.) Bu sefer güleceğim size gözlerimden umut akacak yüreğimden bitti ’ nin coşkusu.

( Hani olurda görürsek bu günleri bilin diye yazdım yoldaşlarım ... )


Sahii bak neyi unuttum tabi uykulu anlar hatırlanmıyor pek (: Haliçteki Hasan Kaptanın ’ KINALI KIZ ’ adlı kayığını hey gidi kaptan , ilk zamanlar sen çekip gittikten sonra gider gizli gizli iki büklüm kıvrılır uyurdum ( tabi hem korkuyla hemde eyvahımla )bilirdin be kaptan hem bilmesen balıkçı yağmurluğunu , kalın battaniyeyi ne diye bırakırdın ? Sonra geldim günün ortasında helallik istedim ama ne endişeyle aman aman o gün kalbim yerinden fırlayacak bir atış sergiliyordu inan,eğer kendimi laz damarımı bastırarak motive etmeseydim yanında bitemezdim (: .Sonra derin bir oohh çektim tabi SAYENDE.Has yüreğe sahipsin be Hasan Kaptan.Bir de ilaçlarını içsen tam olacak.Neyse kaptan seni de yazacağım lisanım yettiğince bildiğimce , yüreğimden dizelere döküldüğünce...