Okul bitti ve işe başladım. işyerimin kapısında bir çocuk gördüm çocuğa adeta takıldım kaldım sonra aradan bir hafta geçti ve çocuk ikimiznde ortak arkadaşıyla haber gönderdi tel numaramı istiyordu ben ilk önce biraz naz yaptım ama sonunda verdim yine.. onunla 4 ay çıktık ama senelrdir çıkmış gibiydim onu çok sevdim hayatımda kimseyi sevmediğim kadar.. herşeyimi ona bağladım ikihaftada bir buluşuyorduk ne kadar aptalım ki onunla buluşmak için annemlere her defasında yalan sölüyordum. sonradan anneme sölemeye karar verdim ama annem istemedi ayrıl dedi tabi annemi dinlemedim ayrılamıyordum çünkü onu çok sevmiştm sonra biz yine bununla buluşmaya gittik çokg üzel bir gündü gözlerimin içine bakarak şarkı söylüyordu böle ona daha çok bağlandım artık ben onsuz yapamazdım ama benim kıskançlığım herşeyi mahvetti.şuanda ayrıyız ve yaklaşık 3 ay oldu onu hala unutamıom düşünsenize ayrılmamızın tek sebebi KISKANÇLIK.. yani abartsam nese dicm ama abartılı bir kıskançlık olmadı ona defalarca telefon ettim beni affetmsi için yalvardımm ama o hayır dedi şimdi bazen haberlerini alıyorum eve saat b,rde ikide geliyormuş ama bende konuşurken en geç eve onda gidiyordu demekki ona alışamamış.onu okadar sevdim bunu kimseye anlatamam o benim herşeyim oldu ama biitti işte kızlar size tavsiye fazla kıskançlık yapmayın bize fazla diil gibi gelio ama abartıyoruz galiba inanın sırf onu hala unutamadığımdan kimseyşe çıkamıoö herkeste onu arıom ama olmuo 2 kere düşünün ve 1 kere karar verdin doğru insanı bulduğunuza inanıyorsanıs değer verin:(