İnsana aynı anda olumsuz birçok duyguyu yaşatan sayılı olaylardan biridir kapkaç. Endişe, korku, çaresizlik, şaşkınlık, üzüntü, ölüm v.s. Sahip olduğunuz, olmazsa olmazlarınız vardır o çantada. Çoğumuz “ Paradan geçtim, kimliklerim için üzülüyorum ” diye düşünür. O minicik çantaya yaşadığımızla ilgili tüm kanıtları koymuşuzdur. Tüm belgeler, resmi evraklar, kimlikler, bir anda sizi terk eder. Hem de sizin izninizi almadan hem de acımasız yabancı bir el tarafından. Kalıverirsiniz ortada. Kadınların çantalarını bir düşünün. İçinde neler yoktur ki? Kiminin tüm geçmişi, kiminin tüm geleceği. Bugüne ait ise tam bir boşluk. Korkuyla anımsanacak bir hatıra.

Canınızı kurtardığınız için şükrederken yaşadığınızı kanıtlama çabasına girersiniz. Çantanızın içindeki eşyalar aklınıza gelir. Kredi kartlarınızın iptali için telefona sarılmak istersiniz ama telefonunuz yoktur. Yakınınızı aramayı düşünürsünüz ama cep telefonunuza kaydettiğiniz numarayı ezberlemediğinizi fark edersiniz. Aklınıza geldi diyelim bu sefer de arama yapmak için paranız yoktur. Eve gitmek istersiniz anahtarınız yoktur. Çilingire dil dökersiniz bolca. Şansınız varsa ikna olur, borçlanırsınız. Yeni kimlikler için oradan oraya koşturursunuz. Polisin bir an önce size mutlu bir haber getireceğine dair inancınızı korumak istersiniz. Yeterince karışık olan hayatınızın üzerine tuz biber olur bu kapkaç. Yıllar öncesine ait fotoğraf kareleri varsa çalınanlar arasında yapabileceğiniz bir şey de yoktur. Telafisi mümkün olmayan kayıplar canınızı yakar.

Hiç tanımadığınız biri hayatınızın bir kısmına ait izleri kapıp kaçmıştır işte. Hep başkalarının başına geleceğini sandığınız bu olayı bizzat yaşıyor olmanın şaşkınlığı ruhunuza dolanır. Bu sefer senaryo sizin için hazırlanmıştır. Başrol oyuncusu olmak hoşunuza gitmez. Seyreden tarafında olmak varken, aldığınız bu sevimsiz rolden bir an önce çıkıp günlük, sıradan yaşamınıza dönmek için elinizden ne geliyorsa yapmaya uğraşırsınız.

Kap ve kaç. Sadece malınıza yapılmış bir taciz midir? Düşünürsünüz. Aslında siz bu kapkaç olayını daha önce de yaşamışsınızdır. Kim bilir belki siz de yapmışsınızdır. Birisinin hayatına müdahale etmiş ya da onun hayatından bir şeyleri kapıp gitmişsinizdir. Çocuğunu azarlayan bir ebeveyn onun özgüvenini kapmıştır. Şiddet kullanan biri onun onurunu kapmıştır. Kalp çalan ve sonrada terk eden bir sevgili geride kalanın yaşama sevincini kapmıştır. İhanet eden bir arkadaş onun saflığını kapmıştır. Mağdur etmek ve mağdur olmanın arasında gidip gelen olaylar toplamına hayat dendiğini kendinize yeniden fısıldarsınız. Hep seçimlerinizin hayatınızı şekillendirdiğini zannederken, başkalarının seçimlerinin sonuçlarını yaşamayı da hesaba katmanız gerektiğini duyumsarsınız.

Ve sımsıkı çantanıza sarılır, yürümeye devam edersiniz.



Özden HORAN
29.08.2009
@İSTANBUL

Fotoğraf:Aras Haviters