kalbim elimde

tersten okumak istedim bu şiiri ya Rasulallah…
Güzel süslü cümlelerim yok benim.
Ahir zamanda yaşayan ümmetin,ahir zamanda çoğalan sesiyim..Yalvarsa sana bu meczup gelir misin?Çok mu ümitsiz görürsün halimi?Siz her şeye sahipken,elinizin altındayken bana ihtiyacınız yok deyip geri mi çevirirsin isteğimi?Üzülür müsün yada Taiftekilere üzüldüğün gibi…Yada gelip sahip çıkar mısın bize,onca kimsesizlere sahip çıktığın gibi..
Gelişini duyunca korkar mı Ebreheler helaktan? Yoksa sürerler mi Mamut ları inadına bağrımıza?..
Öyle ruhsuzlaştık ki Ya Rasulallah…Sana güzel süslü cümleler bile kuramıyorum.Kimbilir beklide artık hissedemiyorum…Ellerim gözümü ve gönlümü kandıramıyor.O kadar alıştık ki ruhsuzluğa, duygusuzluğa…Kardeş kardeşi unuttu,baba evlattan bi haber.Analarımız bile değişti,sevgisini dünya ile ölçer…
Şu an gelsen Asr-ı saadet gibi olur mu her şey?.. Müslümanlar birbirlerini kardeş olarak görürler mi? Sahip çıkarlar mı kardeşlerine?Olurlar mı bir vücudun azası? Tırnağı acıdığında yada koptuğunda bacağı…Kalpte de hissedilir mi bu acı?.. Gözlerimiz aynı renkte aynı boyutta görür mü aynı açıyı?.. Ya Rasulalah…o zaman dayahudi gene böyle zalim,kafir de bu kadar çok ve güçlümüydü? Neden bizler ayağımızı vura vura giremiyoruz Kudüs e Mescid-i Aksa ya...neden sayımızın onca çokluğuna rağmen,itilip horlanıyor onca Müslüman?...Afganistan,Irak,Filistin,Bosna,Eritre,Somali,Çeçenistan…ben bu isimleri duya duya büyüdüm,benim çocuklarımda aynı hüznü yaşıyor şimdi…Sen yirmi üç yılda devre saadet getirdin,yaşım yirmi üçü çoktan geçti,daha nice yirmi üçler…Gelsen Ya Rasulallah biter mi bu sıkıntı,bu çile,bu buhran,bu gam?..
Öyle büyük beyinlerimiz var ki biliyoruz çok çok her şeyi.Kütüphaneler dolusu kitabımız var.Kişisel gelişimde çağlar atladık,bilim ve teknolojimiz son safhada…Fakat neden idrak yollarımız kapalı neden hissedemiyoruz?Bakıyoruz her yöne fakat neden göremiyoruz?Güzel laf yapıyor ağzlarımızfakat neden inemiyor aşağıya?
Bakıyorum etrafıma,bütün Müslümanlar Kutlu Doğum unu kutluyorlar…Herkes seviyor,herkes anlıyor seni,herkes üzülüyor yokluğuna…Herkes biliyor seni kalabalıklar önünde,anlatıyorlar sünnetlerini…Bir sürü cemaat,topluluk,toplum.. hep anlıyorlar seni…Oysa seni anlamak değil midir anlamak kendimizi?Neden her birimiz seni çok sevdiğimiz halde sevemiyoruz birbirimizi?..
Eksik nedir Ya Rasulallah?
Yoksa sahabelerinden ve senden çok fazla fazlalığımız varda haşa; ondan mı seçemiyoruz derdimizi?..
Allah için sevmek,Allah için vermek,Allah için gelmek,Allah için gülmek…Bizim gülüşlerimiz de satılmış Ya Rasulalah,gülümsemek sadakaydı sen varken;biz onunda karşılığını sorar olduk kardeşimizden.
Ya Rasulalah,birer mağara bulup çekilsek,anlar mıyız Senin Hira da anladıklarını?Düşünsek,sorgulasak,didinsek görür müyüz eksiklerimizi?Seni orada hazırlamıştı Yaradan O emaneti taşımaya;bizim taşımaya namzet olmaya da yüzümüz yok ama…anlayabilir miydik gerçekten seni orada…
Özledim seni Ya Rasulallah…güzel süslü cümlelerim yok benim.Kalbim elimde ve kalemimde;inan Seni özlemek ölmektende ağır solmuş bedenimde.
Gel Ya Rasulallah,
Kalbimize gel,
Duygularımıza gel,
Ahlakımıza gel,
Vijdanımıza gel,
Hiç olmazsa rüyalarımıza gel..
Tersten okut bize unuttuklarımızı….