’Boşver’ dedi,Ağlama...Ve bir hikayede böyle başladı.(Diğerleri gibi)Hep seversiniz,sevilmezsiniz.Arada kalan ve bahsetmekten kendimi men ettiğim sevipte sevilenler var birde!Onların işi olacak iş değil...Sevgi dediğin karşılıksız olmalı...Tabi böyle bir yalanıda insan sadece kendini avutmak için söyler sahtekarca...Her zaman hepimize göre kendi sevgimiz en üstünüdür.Yitip giden bir aşktan sonra kimsenin böyle düşünmediğini de bilirim tabi...Bir gün sınıftaydım.Hoca belirsiz bir şekilde dizeler okumaya başladı;kalbi çoktan taşlaşmış insancıklar önünde.’Sen şimdi gittin ya,gözlerinde gitti...Bu dizeleri asla unutamam.Bazen bir insanın düşünce tarzını iki satır değiştirebiliyor işte...Düşündüm...Onlarınki aşksa benimki neydi?Ya da benimki aşksa onlarınki?Ya da tüm suçum şair olmamaktı(Ne suç ama =) Ve düşünüyor insan çektiği acıları...Kim için olduğu daha önemli aslında...Değer mi-ydi?İnsan bu kadar haklı çıkarsada kendini bitiremiyor işin gülünç yanı.Ama onu ’herkes’ yapmaya çalışıyor zamanla.Ve başarabiliyor...

Karşılıklı aşklarda neden ayrılıklar vardır bu da ayrı bir muamma tabi...İki gönül bir olunca ne hacet uçurumlara?Vardır bir bildikleri demek düşer bizim gibilere...Ama şunuda bilir bizim gibiler bir sevda biter yenisi başlar.Tabi nice ıstıraplardan sonra...Kolay olmaz elbet canınızdan bir parçayı söküp atmak.Zaman her şeyin ilacıdır diye boşuna dememişler.En kötüsüde nedir biliyor musunuz?Anlarsınız ki o yüz hani bir zamanlar uğruna her şeyi göze alacağınız gözler,saçlar sizin için herhangi bir şey oluvermiştir...

====Mâziye karışıp sevda yeminim, ====
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin