Yatakta bir o yana bir bu yana dönüp durduduğumda, sabahları uyanmak zor gelir.Geç uyuduğum için değil, sabahlarıuyku tatlı olduğu için asıl mesele uyanmak istememektir galiba? Sabah uykusunu cazip kılan bir diğer şeyde; kalkıp sabahın bir vaktinde yaptığın işe gitme mecburiyetidir. Hele birde kalkmak için saat çaldığında (hep erteleme düğmesine basılır) yüzünü yastığa sürterek; ’’5 dk daha’ cümlesi akıllardan düşüverir dillere ansızın... oyalanmak ve işenmek ayrı bir zevktir saatin tam kalkman şart olduğu saniyeye kadar.
Hayatımın muhtelif zamanlarında sabah uykusunda sık sık mahrum olduysamda -ki en berbetı askerlikti, bilen bilir- sabah namazından sonra yatıp bir müddet sonra işe gitmek için kalktığımda bir üşengeçlik hep yakamda olmuştur.
Sadece sabah uykusunu değil, yasaklı şeylere karşı insan oğlunun hep bir dürtüsü vardır. bu dürtü daha küçükken genetiğe kodlanır,küçük çocuğa yapma dendikçe yapar, bahçelerde ’’ erik zahirlidir’’ yazısı o eriğe ayrı bir tat verie. ’’ yalandır abi, erik yenmesin diye yazılmıştır. yada ’’dikkat köpek var yazısıda pek inandırıcı değildir,köpek kapı dbinde yatmıyorsa yada yatıyorsa ’’bu ısırcak cinsten değil düşüncesi vardır. illa ki ters bir düşünce ortaya sürmek için, yasaklının yapma isteği depreşerek...
Bu arada servis arabalarında BİR SANA DOYAMADIM BİRDE SABAH UYKUSUNA yazan yazıyı kaldırmak lazım. Aşık olmak için bir cecbedici cümle değil ama, bu yazının uykuyu eyleme dönüştürmede bir etkisi var, servis arabalarında neden uyuyoruz sanıyorsunuz. ama bu cümleti okuyan kimse aşka yelken açmıyor Allah’tan...