İçime sığdıramadığım bıraksam göğüs kafesimi delip geçecek sana olan deli sevdam. Aklıma gelince gözlerin, engel olamadığım, dudaklarıma gelip yerleşen tebessüm yüzünden korkarım insanlar beni deli sanacak. Adını duyduğum her an yüzeme doğru yükselen kanla birlikte al al olmuş yanaklarımı birisi fark edecek diye ödüm kopuyor. Her şeyden geçtim ne zaman seninle konuşsam( yada çalışsam) sözcükler dilimde düğüm oluyor ve çoğu zaman saçmalıyorum. Nereye gideceğini unutan ayaklarım çoğu zaman yalpalıyor ve düşmekten korkuyorum açıkçası. Arada nefes almayı da unutuyorum galiba.

Bunlar fiziksel olanları birde ruhsal olanları var tabi (:

Mesela…!

Senli olan hayallerim.En çok istediğim günün birinde sana sıkıca sarılmak bütün sıcaklığını benliğimde hissetmek kokunu bir daha hiç unutmamacasına içime çekmek. Aslına bakarsan bu hayali gerçekleştirmek zor değil nitekim pekte kolay değil. (gibi)

Sonra tabi ki izlediğim filimler ve pembe diziler var (:

Örneğin…!

Seni hafızama kazıdığımdan beri izlediğim filimler de başrol oyuncuları hep biz oluyoruz ve başrol oynadığımız hiçbir filmin kötü sonla bitmesine izin vermiyorum. Bütün dizi karakterlerinde sonunda kavuşacaklarına inandığım (kavuşmasalar da pek önemli değil ben bi şekilde kavuşturuyorum) herkes. vb. gibi.


Bütün bunların dışında yaşadığım heyecanı dile getirecek tek bir cümle bile yok.

Olamaz,
Olmadı,
Olmayacak gibi de.

Şimdi…!

Bende kendimce yaşadığım bu değişimin ne kadarının farkındasın bilmiyorum. Bütün bunların hepsine kısaca "aşk" denir mi onu da bilmiyorum ama bildiğim bir şey var yanındayken bile seni çok özlüyorum…(SHR)