bereket tanrıçası inecekti yeryüzüne lilith ile beraber
sahi lilith değil miydi kötülüğün sembolü
şeytanı baştan çıkarıp arzuları ile kandıran
sonra şeytanı bile yüzüstü bırakıp arınmak için nehire giren

üçgen geçerken içinden inanç mı diyordu kahireden
beden müşterek kullanılıyorken ruh misafir kalıyorken
insan sesinden arınmış bir gecenin içinde kurbağa sesi
kurbağa sesinde ise bir melodi yayılıyordu frekans işi

bacaklarının arasından akarken özsu
doğmamış bir gün yaratılmamış bir dünya yok oluyordu
ışık hızında ışık hüzmesinde galaksiler arasında
evrenin kendi hiyerarşisinde kurulanıyordu

sözler askılara asılırken düşünceler toplanılıyordu
cadıların kazanlarında kaynayanlar ise et yığınları
arsızca baştan çıkaran şevk ile dünyayı tattıran
birkaç dakikalık oldu bittiye gelen lilith ile şeytan olmalıydı
uçuk...

not: içimden yazmak geldi yazdım...
saygılarımla..